przeczytaj każdy zwrot i napisz obok polskie znaczenie

Przeczytaj pary zdań. Obok zapisz, na jakie pytania odpowiadają oznaczone określenia. W zdaniach podkreśl na czerwono czasowniki, które są określane przez wyróżnione słowa. Uzupełnij wniosek. W klasie odbywało się zebranie rodziców. Na biurku leżały zeszyty. gdzie? Wczoraj dostałem szóstkę z matematyki. Od rana bolała mnie Zwrot niedookreślony może być więc uznany za generalną klauzulę odsyłają-cą tylko wówczas, gdy spełni określone wymagania. Typowe odesłania mają cha-rakter celowy, stąd też ich niedookreśloność musi wynikać z przyjętej polityki prawodawczej, a nie tylko z właściwości języka prawnego.6 Według tego poglądu Przeczytaj pary zdań. Obok zapisz, na jakie pytania odpowiadają oznaczone określenia. W zdaniach podkreśl na czerwono czasowniki, które są określane przez wyróżnione słowa. Uzupełnij wniosek. 100. Czy mam dobrze? przeczytaj zamieszczony poniżej dokument, a następnie napisz, jakie znaczenie miał w dziejach polski _. w swojej odpowiedzi wskaż za równo naczynniki wewnętrzne jak i zewnętrzne. każdy z nich krótko scharakkteryzuj Przeto my Kazimierz [] postanowiliśmy w mieście naszym krakowie, wyznaczyć, obrać, ustanowić i urządzić miejsce, na którym by szkoła powszechna w każdym answer. rozwiązane. Przeczytaj każdy zwroti napisz obok polskie znaczenie. Następnie przyporządkuj każdy zwrot do jednej pory roku rysując kropkę w podanym kolorze. rotate. Reklama. Site De Rencontre Serieux Gratuit Pour Jeune. Jeśli pracujesz lub pracowałeś na terenie Austrii i byłeś legalnie zatrudniony to znak, że możesz ubiegać się o zwrot nadpłaconego tam podatku. W naszej kancelarii znajdziesz kompleksową pomoc w załatwieniu wszystkich formalności oraz niezbędne informacji o całej procedurze odzyskiwania pieniędzy. Poniżej przygotowaliśmy dla Ciebie miniporadnik, z którego dowiesz się najważniejszych rzeczy o rozliczaniu podatku z Austrii oraz zwrotu nadpłaconych że im więcej wiesz, tym trudniej Cię zaskoczyć. Znajomość austriackich praw podatkowych pozwala też na ubieganie się o to, co Ci się należy. Im bardziej biegły jesteś, tym swobodniej komunikujesz się z urzędem skarbowym, a zachodzące procesy podatkowe nie są dla Ciebie zaskoczeniem. Zawsze też warto skorzystać z pomocy profesjonalnej kancelarii, która wyjaśni Ci wszystkie kwestie i sprawi, że zwrot podatku z Austrii będzie łatwiejszy. Rozliczenie podatku Austria – kto musi to zrobić? Prawo podatkowe w Austrii jest o wiele bardziej sprecyzowane niż w Polsce, co oznacza, że tamtejsi podatnicy nie muszą zmagać się z często wykluczającymi się przepisami. Zgodnie z zasadami rozliczenie podatkowe jest obowiązkiem kilku grup osób, które pracują na terenie Austrii. Chodzi mianowicie o: osoby zameldowane w Austrii, osoby z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, osoby z rocznym dochodem powyżej 12 000 euro, osoby, które w danym roku podatkowym miały więcej niż jednego pracodawcę, osoby wezwane drogą pisemną przez austriacki urząd skarbowy do rozliczenia. Jeśli spełniasz któryś z wyżej wymienionych warunków i do tego pracowałeś legalnie na terenie Austrii, oznacza to, że musisz bezwzględnie rozliczyć się z tamtejszym urzędem skarbowym. W innym przypadku mogą spotkać się konsekwencje w postaci kary finansowej. Rozliczenie podatku z Austrii – kto jest uznawany za rezydenta? Przepisy obowiązujące na terenie Austrii jasno wskazują, kto może być uznawany za rezydenta podatkowego. Otóż są to osoby, które przepracowały w kraju minimum 6 miesięcy (bez przerwy) i płaciły z tytułu uzyskiwanego wynagrodzenia podatek dochodowy. Rezydentem jest również pracownik, którego całkowity dochód roczny ze wszystkich umów zawartych na terenie Austrii stanowił 90% wszystkich uzyskanych dochodów. Jak więc widzisz, wystarczy jedynie 6 miesięcy ciągłej pracy, byś mógł ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku podczas rocznego rozliczenia. W przypadku, jednak gdy pracowałeś w Austrii krócej niż 183 dni, a np. w Polsce zarobiłeś ponad 10 000 euro, zwrot Ci się nie należy. Jest to bardzo ważne w kontekście odzyskania ewentualnego nadpłaconego podatku. Rozliczenia podatkowe Austria – to powinieneś wiedzieć Jeśli rozliczasz się z podatku z Austrii w Polsce, powinieneś pamiętać o jednej bardzo ważnej rzeczy. Chodzi o to, by 90% Twoich dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym pochodził z pracy w Austrii. W przypadku, gdy praca trwała krócej niż pół roku, istnieje szansa na odzyskanie całej kwoty nadpłaconego podatku. Wystarczy tylko, że skontaktujesz się z nami i przedstawisz sprawę. Chętnie pomożemy Ci w uzyskaniu zwrotu. Zwrot podatku z Austrii – ile się czeka? Żeby móc mówić o jakiejkolwiek decyzji konieczne jest złożenie stosownych dokumentów. Jeśli jednak dopełnisz wszelkich formalności, musisz liczyć się z procedurą trwającą od 2 do 6 miesięcy. Zazwyczaj w tym przedziale czasowym na konto naszych klientów zostaje wysłany zwrot nadpłaconych przez nich podatków. Co ważne, podatek w Austrii jest rozliczany na formularzu L1. Jeśli nie wiesz, jak wypełnić formularz lub masz problem z kontaktem z austriackim urzędem skarbowym, zgłoś się do nas. Odciążymy Cię i pomożemy w załatwieniu sprawy. Jak rozliczyć się z podatku w Austrii? Jak już wspominaliśmy, rozliczenie podatku z Austrii jest obowiązkowe dla każdego pracownika. Możliwość złożenia deklaracji mają osoby, które mają status rezydenta podatkowego, nieograniczony obowiązek podatkowy lub więcej niż jednego pracodawcę w danym roku podatkowym. Obowiązek dotyczy też pracowników, którzy uzyskali w danym roku ponad 12 000 euro dochodu lub dostały wezwanie do rozliczenia z austriackim urzędem skarbowym. Zgodnie z prawem czas graniczny na złożenie deklaracji E1 to 30 kwietnia bieżącego roku podatkowego. Co do zasady nie ma możliwości przedłużenia tego terminu. Austria – rozliczenie podatku i lohnzettel Zwrot podatku z Austrii wymaga od podatnika posiadania wydanej przez pracodawcę karty podatkowej lohnzettel (druk L16). Stanowi ona poświadczenie uzyskana określonej wysokości dochodów przez osobę, która jest lub była legalnie zatrudniona na terenie Austrii. Karta podatkowa powinna trafić do Twoich rąk do końca stycznia w formie elektroniczne lub do końca lutego w formie papierowej. Dokument w większości przypadków skalda się z dwóch stron i zawiera wiele informacji, które są niezbędne do złożenia deklaracji podatkowej. To w karcie podatkowej znajdziesz dane o sumie zaliczek pobranych na podatek oraz wszystkie inne kluczowe informacje o Twoim wynagrodzeniu. Zwrot podatku z Austrii – jaki dokumentów potrzebujesz? Jak w każdym kraju rozliczenie podatkowe wymaga dostarczenia do urzędu skarbowego szeregu dokumentów. Bez nich nie ma bowiem możliwości ustalenia, ile zarobił konkretny podatnik i czy nalezą mu się jakieś ulgi przewidziane przez system. W przypadku Austrii najważniejsze dokumenty to: ankieta osobowa – pobierz ją i wypełnij pismem drukowanym, dokument tożsamości – chodzi oczywiście o kopię, deklaracja E1 – będziesz jej potrzebować, gdy uzyskujesz dodatkowe dochody z innych źródeł; Warunkiem jest dochód powyżej 730 euro z tytułu umowy najmu, o dzieło, dywidendy itp., druk EU-EWR – wypełnia go polski urząd skarbowy na podstawie rozliczenia PIT36 ZG. Rozliczenia podatkowe Austria – co można odliczyć? Podczas rozliczania podatków w Austrii możesz ubiegać się o różnego rodzaju ulgi, które znacznie zwiększą ostateczną kwotę Twojego zwrotu. Najpopularniejsze z nich to przede wszystkim: ulga z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego (Doppelte Haushaltsführung – Familienheimfahrten) ulga za podróże między Austrią a Polską (Familienfrahrten), ulga z tytułu dojazdu do pracy (Pendlerpauschale), dodatkowe koszty (zakup ubrań roboczych, obuwia ochronnego, materiałów edukacyjnych oraz narzędzi niezbędnych do wykonywania pracy), ulga dla osób wychowujących dzieci, jednorazowy dodatek na dziecko (Familienbonus Plus). Dodatek dla rodziców – kto może z niego skorzystać? Jeśli starasz się o zwrot podatku dochodowego z Austrii, wiedz, że możesz odpisać kwotę wolną od podatku na utrzymanie potomstwa. Dodatek jest przeznaczony dla rodziców, którzy przez co najmniej 6 miesięcy pobierali zasiłek rodzinny (Familienbeihilfe) w Austrii. Ważne jest również to, że dziecko nie może mieć ukończonych dziesięciu lat. Wysokość dodatku sięga nawet 2300 euro rocznie, co sprawia, że zwrot nadpłaconego podatku może być o wiele wyższy, a to w rezultacie oznacza więcej pieniędzy w Twojej kieszeni. Ulga z tytułu dojazdów – dla kogo? Możesz podwyższyć swój zwrot podatku również w sytuacji, gdy dojeżdżasz do pracy ponad 20 km. W takim przypadku austriacki urząd skarbowy przewiduje ulgę podatkową, która pozwala na zmniejszenie kosztów pracy na terenie kraju. Oczywiście, podczas rozliczenia, będziesz zobowiązany do okazania określonych dokumentów poświadczających poniesione koszty oraz liczbę przejechanych w danym roku podatkowym kilometrów. Ulga za podwójne gospodarstwo domowe – kto może skorzystać? Doppelte Haushaltsführung, czyli po polsku ulga za prowadzenie podwójnego gospodarstwa domowego jest skierowana przede wszystkim do małżeństw i ma zastosowanie, gdy jedno z małżonków mieszka w Polsce, a drugie w Austrii. Jeśli taka sytuacja Cię dotyczy możesz starać się o zwrot poniesionych kosztów za: zakwaterowanie, przejazdy pomiędzy Polską a Austrią. Jeśli chcesz zwrot za zakwaterowanie, musisz dostarczyć do urzędu skarbowego dokument, który potwierdza Twój adres zamieszkania adres oraz współmałżonka. Co do dojazdów, to konieczny jest dokument poświadczający poniesione koszty. Mogą to być faktury za benzynę lub bilety za przejazd. To, jak dużą ulgę uzyskasz, zależy w dużej mierze od Twoich dochodów oraz innych czynników, które są wynikiem rozłąki z małżonkiem. Zwrot podatku w Austrii – kwota wolna Prawo podatkowe Austrii przewiduje kwotę wolną od podatku. Dotyczy ona wszystkich osób, które pracują legalnie na terenie kraju i nie odprowadzają podatku dochodowego od swoich rocznych wynagrodzeń nieprzekraczających 11 000 euro. W przypadku, gdy dany podatnik przekroczy ustaloną kwotę, przechodzi na kolejny próg podatkowy i jest zobowiązany do odprowadzenia stosownych do niego stawek. Kwota wolna od podatku ma ogromne znaczenie w kontekście całego procesu odzyskania nadpłaconego podatku z Austrii i wpływa w bezpośredni sposób na jego wysokość. Odzyskaj swoje pieniądze Z naszą kancelarią odzyskasz wypracowane przez siebie pieniądze, a na Twoje konto trafi całkiem pokaźny zastrzyk gotówki. Wystarczy tylko, że przygotujesz niezbędne dokumenty i przekażesz je nam. Załatwimy wszystkie formalności i pomożemy w razie jakichkolwiek problemów. Znamy prawo podatkowe w Austrii i mamy doświadczenie w ubieganiu się o zwrot nadpłaconego podatku z tego kraju. Nie czekaj i już dzisiaj skontaktuj się z nami. r. TEMAT: CO MOŻEMY POWIEDZIEĆ O NOWEJ NAUCZYCIELCE – MAGI MAG? Gdzie rozgrywają się wydarzenia? szkoła, sala lekcyjna (z widokiem na boisko szkolne), w której odbywa się lekcja klasy III a Kto bierze w nich udział? nowa wychowawczyni – Magi Mag; uczniowie klasy III a, Jaś, Zuzka, Wika, Patryś W jakich okolicznościach pojawiła się w kla­sie nowa wychowawczyni? ostatnia wychowawczyni, pani Mięczak, wybiegła pewnego dnia ze szkoły, szlochając głośno, i nie pojawiła się więcej Jaką opinią w szkole cieszyła się klasa III a? miała opinię najgorszej klasy w szkole Przykłady niewłaściwego zachowania wy­branych uczniów na lekcjach przed przyby­ciem pani Magi Mag. Zuzka skarżyła, że ktoś zabierał jej kredki Wika nie mogła skupić się na rysowaniu Patryś szukał w kieszeni cukierków Jaś puszczał papierowe samoloty Magi Mag: Wygląd: Zachowanie: Umiejętności: – wysoka – długie, czarne włosy – przenikliwe zielone oczy – na palcach duże pierścienie – długie paznokcie pomalowane czarnym lakierem – obcisłe dżinsy – bordowa bluzka – ubrana jak na dyskotekę – czuje się swobodnie – nie jest przestraszona – mówi cicho, ale pewnie – ma błysk w oczach – uśmiecha się – łatwo nawiązuje kontakt z klasą – potrafi zainteresować dzieci – rzeczowo tłumaczy – umie czarować Praca domowa: Przepiszcie do zeszytu powyższy tekst (możecie go wydrukować i wkleić) i nauczcie się ze zrozumieniem. Nauczcie się pięknie czytać opowiadanie pt.: „Nowa pani“ (pdr. s. 44- 46). Dla chętnych: narysujcie w zeszycie klasę, w której Magi Mag mogła czarować. .;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 2020 r. Temat: Kraina języka - rzeczownik Przepisz poniższą notatkę do zeszytu: 1. Rzeczownik- odmienna część mowy, która odpowiada na pytania: Kto? Co? Nazywa osoby, przedmioty, zwierzęta, rośliny i zjawiska przyrody. 2. Odmienia się przez liczby: a) pojedynczą, np. ławka b) mnogą, np. ławki 3. Ma swój rodzaj: a) męski (TEN), pies, dom, b) żeński (TA), np. koleżanka, ryba, ławka, c) nijaki (TO), np. dziecko, szczenię, biurko. Praca domowa: wykonaj ćw. 32, 33/85-86 w zeszycie ćwiczeń. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Odmiana rzeczowników- ćw. utrwalające 1. Wykonanie ćw.: 9,10, 11, 12/ 56 (podręcznik). Praca domowa: Przeczytaj tekst pt.: "Dynastia Miziołków" (podręcznik str. 51-52). Czytaj "Mikołajka". W przyszłym tygodniu zaczniemy omawiać. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Oceniamy postępowanie bohaterów poznanego fragmentu "Dynastii Miziołków" 1. Narrator- wymyślona przez autora osoba, która opowiada o postaciach i wydarzeniach. Czasami jest jednym z bohaterów. 2. W " Dynastii Miziołków" narratorem jest jeden z uczniów o pseudonimie Miziołek. Językiem codziennym, potocznym opisuje on szkolne wydarzenia: Wybory; Zwycięstwo Zarazka; Nagła przemiana; Groźba kolegi; Zemsta klasy. Praca domowa (do wyboru): Napisz kilka zdań na jeden z tematów. a) Oceń zachowanie uczniów w klasie. b) Napisz, jak zachowałbyś się w sytuacjach opisanych przez Miziołka. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Tworzymy "Klasowy kodeks honorowy" dotyczący naszych praw i obowiązków W wierszu pt. "W klasie" J. Twardowskiego podmiot liryczny ukazuje zachowanie uczniów w sali lekcyjnej. Dzieci: ryczą, dokazują, szczują kotem, szczypią, ciągną za nogawki, drapią książkę. Efekt bałaganu i zamętu w klasie potęguje budowa wiersza: brak podziału na zwrotki, brak znaków przestankowych. Dwa ostatnie wersy budzą zaskoczenie. Do uczniów przybywa anioł, który pochwala ich zachowanie. Praca domowa: Zredaguj "Klasowy kodeks honorowy" (w zeszycie). Klasowy kodeks honorowy Mam obowiązek Mam prawo ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Tematy lekcji na cały tydzień: 2. Kiedy stosuje się poszczególne znaki interpunkcyjne? 3-4. 11. 2020 Rozmawiamy o świecie przedstawionym poznanych opowiadań z tomu "Mikołajek". 5. 11. 2020 Jaki powinien być stosunek ludzi do psów? Nasze rozważania zainspirowane opowiadaniem "Reks". 6. 11. 20202 Czy ucieczka z domu to dobry sposób na rozwiązanie naszych problemów? Nasze rozważania zainspirowane opowiadaniem "Uciekam z domu". 7. 11. 2020 Wagarować czy nie wagarować? Rozmawiamy o skutkach naszych decyzji. 2. 11. 2020 r. Temat: Kiedy stosuje się poszczególne znaki interpunkcyjne? 1. Zasady stosowania znakow interpunkcyjnych: przy wyliczaniu stosujemy przecinek , na końcu zdania stawiamy kropkę . znak zapytania ? wykrzyknik ! przed wyliczaniem czegoś stosujemy dwukropek : tytuły oraz cytaty ujmujemy w cudzysłów " " wtrącenia zapisujemy w nawiasach ( ) w zapisie rozmowy stosujemy myślniki - zdania urywane kończymy wielokropkiem ... Praca domowa: Naucz się ze zrozumieniem notatki. Przygotuj się do omawiania "Mikołajka". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 3-4. 11. 2020 Rozmawiamy o świecie przedstawionym poznanych opowiadań z tomu "Mikołajek". 1. Rene Goscinny (1926- 1977)- pisarz francuski, współtwórca komiksów o przygodach Asterixa i Obelixa, autor książek o Mikołajku, które zilustrował J. J. Sempe. 2. Czas akcji: Francja, lata 50-60. XX wieku; bliżej nieokreślony. 3. Miejsce akcji: bliżej nieokreślone – nie znamy nazwy miejscowości, a z relacji narratora wynika, że jest to szkoła Mikołajka, jego dom rodzinny, podwórko, a raczej przydomowy ogród, ulice i miejsca nieznanego miasta, domy rodzinne kolegów z klasy. 4. Bohaterowie Świat bohaterów skupia się wokół Mikołajka i jego najbliższych osób. Są to rodzice chłopca, liczni koledzy z klasy: Ananiasz (najlepszy w klasie, ale ciągle płacze, jest zazdrosny, słabo gra w piłkę), Kleofas („najsłabszy” w nauce), Alcest (obżartuch), Gotfryd (ma bogatego tatę), Euzebiusz (klasowy „bokser”), Rufus (jego tata jest policjantem), Joachim (mistrz gry w kulki), oraz inni, spoza środowiska klasowego: Ludeczka (fantastycznie strzela gole, kandydatka na żonę Mikołajka), pan Blédurt (nielubiany sąsiad taty Mikołajka), pan Dubon (drugi wychowawca, zwany „Rosołem”), pani nauczycielka (wychowawczyni Mikołajka). Praca domowa: Która z przygód podobała Ci się najbardziej- opowiedz o niej. Drugą lekcję poświęcamy na opowiadanie przygód Mikołajka. Praca domowa: Opisz najciekawszą przygodę z książki : "Mikołajek"; Wypracowanie prześlij na: krystynajablonska123@ Przypomnij sobie opowiadanie: "Reks". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Jaki powinien być stosunek ludzi do psów? Nasze rozważania zainspirowane opowiadaniem "Reks" Praca domowa: Napisz kilka wskazówek dla osoby, która chce zaopiekować się psem ze schroniska. Przypomnij sobie opowiadanie "Uciekam z domu". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czy ucieczka z domu to dobry sposób na rozwiązanie problemów? Nasze rozważania zainspirowane opowiadaniem "Uciekam z domu" Plan wydarzeń 1. Wylanie butelki atramentu na nowy dywan. 2. Spakowanie potrzebnych rzeczy 3. Przed domem Alcesta- namawianie kolegi do wspólnej ucieczki. 4. Pierwszy odpoczynek- posiłek w postaci czekolady. 5. W cukierni- kupienie eklerki. 5. U Kleofasa- nieudana próba pożyczenia roweru. 6. W sklepie z zabawkami. 7. Powrót do domu. Praca domowa: Czy ucieczka z domu to dobry sposób na rozwiązanie problemów? Zapisz swoje przemyślenia w zeszycie. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Wagarować czy nie wagarować? Nasze rozważania zainspirowane opowiadaniem "Świetnieśmy się bawili" Tworzymy katechizm "Polaka małego". Święto Niepodległości- dzień wolny. Jak jest zbudowane opowiadanie pt. "Palę cygaro"? Kraina języka - przymiotnik. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Wagarować czy nie wagarować? Nasze rozważania zainspirowane opowiadaniem "Świetnieśmy się bawili" wagary- samowolne przebywanie ucznia poza szkołą; pójść na wagary- uciec z lekcji; opuścić zajęcia; Przebieg wydarzeń: 1. Propozycja Alcesta. 2. Decyzja Mikołajka i jego kolegi o opuszczeniu zajęć. 3. Przeglądanie fotosów przed kinem. 4. Oglądanie wystaw sklepowych. 5. Zabawy na pustym placu. 6. Bójka chłopców. 7. Deszcz. 8. Powrót do domu. Wartości: Nauka (zdobywanie wiedzy) potrzebna jest każdemu człowiekowi. Dobre wykształcenie to wartość sama w sobie. Pozytywne skutki wagarowania Negatywne skutki wagarowania Czy wagary to dobry sposób na rozwiązanie problemów z nauką? TAK/NIE Uzasadnienie: ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Tworzymy katechizm "Polaka małego". (podręcznik, str. 84) Katechizm – podstawowe zasady, wiadomości, sprawy, o których mały, czyli młody Polak (każdy z nas) powinien wiedzieć, pamiętać. 1. Utwór jest zapisany w formie rozmowy – dialogu dorosłej osoby z dzieckiem. 2. . Osoba mówiąca zwraca się bezpośrednio do polskiego dziecka, a więc pośrednio także do uczniów – małych, czyli młodych Polaków. 3. W wierszu jest mowa o podniosłych sprawach, o miłości do ojczyzny, obowiązkach wobec niej, patriotyzmie. 4. . Katechizm „Polaka małego” na podstawie tekstu Władysława Bełzy: Każdy mały Polak powinien pamiętać, że… – jest Polakiem, – jego godłem jest Orzeł Biały, – mieszka z rodakami na polskiej ziemi, – jego ojczyzna nazywa się Polska, – jego przodkowie przelewali krew w obronie kraju, – powinien kochać Ojczyznę, – jest zobowiązany poświęcić naszej ziemi swoje młode życie. Młody Polak powinien: DOKOŃCZ Praca domowa: Naucz się na pamięć wiersza (za tydzień- Przeczytaj opowiadanie pt. "Palę cygaro" (na czwartek). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Jak jest zbudowane opowiadanie pt. "Palę cygaro"? I Zawiązanie akcji. 1. Przybycie Alcesta do Mikołajka z cygarem. II Kolejne wydarzenia (rozwój akcji). 1. Próba zapalenia cygara. 2. Nieudane zakupy w sklepie tytoniowym. 3. Znalezienie pudełka zapałek. 4. Udanie się na pusty plac. 5. Zapalenie cygara. III Punkt kulminacyjny (najważniejsze wydarzenie, które przynosi zwrot akcji). 1. Złe samopoczucie chłopców. IV Rozwiązanie akcji (wydarzenie, które przynosi inny skutek niż spodziewany). 1. Powtót do domu i nieoczekiwana reakcja mamy. Puenta (końcowy moment opowiadania, zaskakujący i niedający się przewidzieć; podsumowanie uderzające trafnością sformułowania). Mama stwierdziła, że złe samopoczucie Mikołajka to efekt palenia przez tatę fajki i zabroniła mu tego robić w mieszkaniu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Kraina języka - przymiotnik. Przymiotnik- Jaki? Jaka? Jakie? - odmienna część mowy; -określa cechy lub wyraża ocenę czegoś, np. ładna, ciekawy. Występuje w liczbach: -pojedynczej, np. wysoki, mały, -mnogiej, np. wysocy, mali. Odmienia się przez rodzaje: liczba pojedyncza -r. męski - dobry (kolega) -r. żeński- dobra (koleżanka) -r. nijaki- dobre (dziecko) liczba mnoga -r. męskoosobowy (jacy?), np. dobrzy (lekarze); -r. niemęskoosobowy (jakie?), np. dobre (koleżanki, pieski, zabawy). Forma przymiotnika zależy od formy rzeczownika, z którym się łączy! 1. Wykonanie ćw. ze str. 89- 91. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Odmiana rzeczowników i przymiotników przez przypadki. Recytacja wiersza W. Bełzy: "Katechizm polskiego dziecka". Odmiana rzeczowników i przymiotników- ćwiczenia utrwalające. Co możemy powiedzieć o cechach charakteru panny Minchin na podstawie jej zachowania? Kim jest tytułowy obibok? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Odmiana rzeczowników i przymiotników przez przypadki 1. Rzeczowniki i przymiotniki odmieniają się przez przypadki. 2. Forma przymiotnika zależy od formy rzeczownika, np. uczeń (jaki?)- mądry. Nazwa przypadka Skrót Pytanie Przykład w l. pojedynczej Przykład w l. mnogiej mianownik M. Kto? Co? ciekawa książka ciekawe książki dopełniacz D. Kogo? Czego? ciekawej książki ciekawych książek celownik C. Komu? Czemu? ciekawej książce ciekawym książkom biernik B. Kogo? Co? ciekawą książkę ciekawe książki narzędnik N. Z kim? Z czym? ciekawą książką ciekawaymi książkami miejscownik Msc. O kim? O czym? o ciekawej książce o ciekawych książkach wołacz W. O! Hej! ciekawa książko ! ciekawe książki ! Praca domowa: wykonaj ćw. 53/95 w zeszycie ćwiczeń. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Recytacja wiersza W. Bełzy pt. "Katechizm polskiego dziecka" ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Odmiana rzeczowników i przymiotników- ćw. utrwalające ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Co możemy powiedzieć o cechach charakteru panny Minchin na podstawie jej zachowania? 1. Świat przedstawiony- bohaterowie, wydarzenia, czas, miejsce, w jakich rozgrywa się akcja. 2. Główny bohater- najważniejsza postać utworu (opowiadania, powieści, filmu). Świat przedstawiony opowiadania: Miejsce wydarzeń: Anglia, Londyn, pensja panny Minchin; Czas wydarzeń: XIX wiek; Bohaterowie: Sara Crewe, panna Minchin, pan Dufarge, uczennice w klasie, Lawinia i Jessie; Wydarzenia: opowieść o przybyciu do klasy nowej uczennicy i nieporozumieniu, jakie zaszło na lekcji w związku z nauką języka francuskiego. Sara Zachowanie (Co robi? Jak postępuje?) Cecha (Jaka jest?) -dygnęła dobrze wychowana -grzecznie podeszła grzeczna -rumieniec oblał jej policzki wstydliwa -nie przerywała wypowiedzi nauczycielki darzy szacunkiem starszych -nie chciała sprawić nikomu przykrości wrażliwa, delikatna -mówi, że z radością będzie się uczyć tego, czego nauczyciel zechce ją nauczyć posłuszna -wstydziła się powiedzieć nauczycielce, że popełniła błąd przesadnie grzeczna Panna Minchin Zachowanie (Co robi? Jak postępuje?) Cecha (Jaka jest?) -dystyngowanie zastukała w biurko stwarza pozory dobrego wychowania -obawiam się, że jesteś bardzo rozpieszczoną dziewczynką surowo ocenia innych -odnoszę wrażenie, że twój ojciec chce, abyś uczyła się francuskiego zarozumiała (uważa, że najlepiej wszystko wie) – odpowiedziała, uśmiechając się kwaśno złośliwa, nienaturalna -rzuciła badawcze spojrzenie podejrzliwa wykrzyknęła upokorzona wyniosła, dumna ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Kim jest tytułowy obibok? Rym- jednakowe lub podobne brzmienie zakończeń wyrazów stosowane najczęściej w wierszach, np. obija- sprzyja. Znajduje się zazwyczaj na końcu wersów. obibok – osoba leniwa lub wymigująca się od pracy; obijać się: -siłą bezwładności uderzać o coś, czasem doznając obrażeń lub uszkodzeń; -wyszczerbiać się, uderzając o coś; obtłuc się; - o dźwięku: odbijać się od jakiejś przeszkody; - wałęsać się bezczynnie, nic nie robiąc, lub próżnować, unikać pracy. obibok: leń, leniuch, próżniak, nierób, wałkoń, bumelant, nygus, ospalec, piecuch, leser, miglanc; . Praca domowa: – dla wszystkich: ćwiczenia 8., 9. z zeszytu ćwiczeń, s. 44; ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Czy decyzja Pinokia o porzuceniu szkoły była słuszna? O jakich zasadach należy pamiętać podczas pisania dialogu? 25- Opisujemy przedmioty. 27. Przygotowanie do sprawdzianu (treści zawarte w II rozdziale podręcznika). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czy decyzja Pinokia o porzuceniu szkoły była słuszna? 1. Głównym bohaterem poznanego fragmentu jest Pinokio- drewniany, ożywiony pajacyk. 2. Bohaterami drugoplanowymi są: Chudzielec i Świstak. 2. Wydarzenia: Namówienie Pinokia przez Chudzielca do porzucenia szkoły i wyjazdu do „Krainy wiecznej zabawy”. Dotarcie bohaterów na miejsce. Spędzenie w krainie pięciu beztroskich miesięcy. Przykra niespodzianka – ośla gorączka Pinokia. 3. Dialog- rozmowa. Zapisując go, każdą wypowiedź poprzedzamy myślnikiem i zaczynamy od nowej linii, np. - Kiedy skończy się lekcja?- zapytał Marek. - Za trzy minuty- odparł Dominik. 4. Adaptacja- dowolna przeróbka tekstu literackiego, np. na film. 5. Ekranizacja- wierna filmowa wersja dzieła literackiego. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: O jakich zasadach należy pamiętać podczas pisania dialogu? Dwa sposoby zapisywania wypowiedzi: - Otwórzcie podręczniki na stronie 65- powiedziała pani do uczniów. Pani powiedziała do uczniów: ,,Otwórzcie podręczniki na stronie 65". Gdy tworzysz dialog, pamiętaj! każdą wypowiedź poprzedzamy myślnikiem; każdą wypowiedź rozpoczynamy od nowej linii; początek każdej kolejnej wypowiedzi zapisujemy wielką literą; po wypowiedzi wprowadzającej stawiamy dwukropek; wypowiedzi objaśniające dopisujemy po myślniku. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 25- r. Temat: Opisujemy przedmioty. 1. Wykonywanie ćwiczeń w zeszycie ćwiczeń (str.: 13- 17). r. Temat: Tworzymy plan opisu książki. Praca domowa: Na podstawie planu zredaguj opis książki. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 27. r. Temat: Przygotowanie do sprawdzianu (treści zawarte w II rozdziale podręcznika) 1. Praca z podręcznikiem, s.: 80- 82. Praca domowa: Przygotuj się do sprawdzianu z całego II działu podręcznika na poniedziałek. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Sprawdzian z działu II podręcznika. Czego dowiadujemy się o pochodzeniu godła Polski i nazwy pierwszej stolicy? 2. Zakręty ortografii. O pisowni przymiotniów złożonych. Omówienie i poprawa sprawdzianu. Do jakich regionów Polski, historycznych miejsc i zabytków nawiązują słowa poznanej pieśni? Jestem Polakiem, znam swój hymn narodowy. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Sprawdzian z działu II podręcznika ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czego dowiadujemy się o pochodzeniu godła Polski i nazwy pierwszej stolicy? 1. Legenda "O Lechu i białym orle" opowiada o początkach państwa polskiego. 2. Inne legendy nawiązujące do początków państwa polskiego: o Popielu; o Piaście; o Kraku i Smoku Wawelskim; o Wandzie. 3. Drużyna Lecha wędrowała już bardzo długo. Chciała znaleźć miejsce, gdzie mogłaby osiąść na stałe. Podczas odpoczynku Lech stał na skraju puszczy i rozmyślał. Nagle nad swoją głową ujrzał orła. Karmił swoje pisklęta w wielkim gnieździe. Lech postanowił, że ten ptak będzie znakiem jego drużyny. Na miejscu postoju zbudował gród, który nazwał później Gniezdnem. Praca domowa: -dla wszystkich: Nauczę się opowiadać legendę "O Lechu i białym orle"; – dla chętnych: Nauczę się opowiadać inną legendę mówiącą o początkach państwa polskiego lub panowaniu pierwszych władców. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Zakręty ortografii. O pisowni przymiotniów złożonych 1. Przymiotniki złożone z dwóch członów o jednakowo ważnym znaczeniu piszemy z łącznikiem (kreseczką), np. biało- czerwona flaga. 2. Przymiotniki złożone z dwu członów nierównorzędnych piszemy łącznie, np. jasnoniebieski sweter, dalekowschodni kraj. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Omówienie i poprawa testu ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Do jakich regionów Polski, historycznych miejsc i zabytków nawiązują słowa poznanej pieśni? Polskie symbole narodowe: godło – Orzeł Biały; flaga – biało-czerwona; hymn – „Mazurek Dąbrowskiego”. Regiony Polski, o których mowa w pieśni: góry, czyli Karpaty z Tatrami; Bałtyk, czyli Pomorze; Kraków, czyli Małopolska; Wielkopolska, jeżeli weźmiemy pod uwagę Gniezno – gród Piastów. 3. Historyczne miejsca: Wawel w Krakowie z „Zygmuntowskim dzwonem”; Gniezno – pierwsza stolica Piastów. lirycznym jest mieszkaniec Polski. Wypowiada się w imieniu zbiorowości, wszystkich rodaków. Kocha swój kraj, swoją ojczyznę – Polskę. Wierzy w to, że będzie ona ciągle trwać, nie zginie. Zwrotka (strofa): układ wersów powiązanych rymami, oddzielonych przerwami graficznymi. Refren: fragment tekstu i melodii powtarzający się po każdej zwrotce. W domu: w zeszycie ćwiczeń. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Jestem Polakiem. Znam swój hymn narodowy. 8. Z jakim świętem narodowym ma związek poznane opowiadanie? 9. Co jest tematem wiersza J. Ficowskiego: "O ptakach i ojczyźnie"? Co powinniśmy wiedzieć o czasowniku? O nieosobowych formach czasownika. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Jestem Polakiem. Znam swój hymn narodowy 1. "Pieśń Legionów Polskich we Włoszech" znana dziś jako "Mazurek Dąbrowskiego" powstała w Reggio we Włoszech w 1797 r. Była popularna wśród oddziałów utworzonych przez J. H. Dąbrowskiego. 2. Hymn- podniosły , uroczysty utwór poetycki lub pieśń pochwalna, sławiąca Boga, bóstwo, państwo, naród, itp. 3. Hymn jest symbolem narodowym, budzi dumę i radość z bycia Polakiem, to wyraz naszej siły i wiary. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 8. 12. 2020 r. Temat: Z jakim świętem narodowym ma związek poznane opowiadanie? jest opowieścią o Marysi, która za karę miała uporządkować mogiłę nieznanego żołnierza. Przy grobie spotkała staruszka, który opowiedział jej i koleżance historię spadochroniarza zabitego przez Niemców. 2. Dwie perspektywy czasowe Kiedy rozgrywają się przedstawione wydarzenia? TERAŹNIEJSZOŚĆ PRZESZŁOŚĆ -początek naszego wieku* (niedokładnie określona współczesność), -rok 1942, trzeci rok wojny i okupacji , Gdzie rozgrywają się przedstawione wydarzenia? -w klasie -niedaleko miasteczka, – na końcu miasteczka, za apteką, przy mogile nieznanego żołnierza , - w lesie lub na jego skraju, Kto bierze udział w wydarzeniach? – Marysia – młody chłopak – koleżanka Marysi, Patrycja – spadochroniarz – pozostali uczniowie z klasy Marysi – Niemcy – starszy pan Kto opowiada o wydarzeniach? Przebieg wydarzeń 1. Nieudana odpowiedź. 1. W drodze do partyzantów. 2. Praca domowa. 2. Pojawienie się samolotu. 3. Porządki na grobie. 3. Skoczek uwięziony w gałęziach. 4. Spotkanie. 4. Przekazanie paczki. 5. Wspomnienia. 5. Zastrzelenie spadochroniarza. 6. Przekazanie zadania 6. Cichy pogrzeb. . Praca domowa: – dla wszystkich: 2. polecenie z podręcznika, s. 103 (pisemnie); – dla chętnych: 7. polecenie z podręcznika, s. 104 (w formie kilkuzdaniowej ustnej wypowiedzi). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 9. r. Temat: Co jest tematem wiersza J. Ficowskiego: "O ptakach i ojczyźnie"? Ojczyzna – «kraj, w którym się ktoś urodził, którego jest obywatelem lub z którym jest związany więzią narodową». DWA OBRAZY POETYCKIE: PTAKÓW I LUDZI PTAKI -przylatują do naszego kraju latem, a kiedy nastaje jesień, odlatują za morze; - ich ojczyzna jest tam, gdzie jest ciepło; - mają dwie ojczyzny; LUDZIE - mają tylko jedną ojczyznę, bez względu na pogodę; - ojczyzna jest im droga; niechętnie ją opuszczają; wracają do niej; tęsknią za nią; .- gdy w kraju dzieje się źle, im też jest źle; cieszą się z pomyślności ojczyzny; Praca domowa: Wymyśl hasło, które będzie reklamowało Polskę. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Co powinniśmy wiedzieć o czasowniku? 1. Czasownik- odmienna część mowy, która nazywa czynności (pisze, idziemy) i stany (kwitnie, topi się) osób, zwierząt, rzeczy. 2. Odpowiada na pytania: CObraz zachodu słońcao robi? Co się z nim dzieje? 3. Dzieli się na osobowe i nieosobowe. 4. Osobowe odmieniają się przez osoby i liczby l. pojedyncza l. mnoga ja piszę 1. osoba- my piszemy ty piszesz 2. osoba- wy piszecie 3. osoba- on, ona, ono pisze 3. osoba- oni, one piszą ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: O nieosobowych formach czasownika 1. Nieosobowe formy czasownika nie wskazują na wykonawcę czynności. Dzielą się na: bezokoliczniki- zakończone na -ć (gryźć, nieść) lub -c (biec, móc); formy zakończone na - no, -to, np. zdjęto, wykonano. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 14. Obraz zachodu słońca nie pędzlem, lecz piórem malowany. 15. Jakie chmury utrwalił poeta w swoim wierszu? Opisujemy krajobraz. 17. Polskie znaki- przygotowanie do sprawdzianu. Polskie znaki- piszemy sprawdzian. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 14. r. Temat: Obraz zachodu słońca nie pędzlem, lecz piórem malowany Fragment "Pana Tadeusza" A. Mickiewicza jest opisem zachodu słońca; przypomina piękną, nastrojową opowieść, której można by nadać tytuł: " Zachód słońca nad lasem". Opis poety jest niezwykły, obrazowy. Zawiera wiele środków poetyckich. Za ich pomocą podmiot liryczny pokazał poszczególne etapy zachodu słońca. Porównanie literackie: podkreślenie pewnej cechy opisywanego zjawiska przez wskazanie jego podobieństwa do innego zjawiska. Zawiera wyrazy: jak, jakby, na kształt, np. słońce czerwone jak pożar na dachu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 15. r. Temat: Jakie chmury utrwalił poeta w swoim wierszu? 1. Wiersz jest obrazowym, barwnym opisem chmur, które przybierają różne kształty. 2. Niezwykłość obrazu poeta uzyskał stosując: przymiotniki: -krągła, ciemnobłękitna, białe, szerokie, długie, wielki; porównania: -chmura jesienna pełźnie jak żółw leniwa, - długie smugi jak rozwite warkocze, -chmura z gradem jak balon leci, -białe chmurki jak stada gęsi lub łabędzi, -wiatr jak sokół, - wszystkie białe jak srebro Praca domowa: – dla wszystkich: Przedstaw w dowolnej technice plastycznej jedną z chmur opisanych przez poetę w tekście. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Opisujemy krajobraz Opis krajobrazu 1. Wstęp: Celem mojego wypracowania jest przedstawienie krajobrazu górskiego, widniejącego w podręczniku do j. polskiego. 2. Rozwinięcie: - na pierwszym planie, blisko; - na dalszym planie, w oddali; - pośrodku, w tle, w głębi, na horyzoncie; - z boku, z przodu, wokół; 3. Zakończenie: Pejzaż robi na mnie wrażenie (dlaczego?). krajobraz- pejzaż, widok, panorama; - stosujemy wiele przymiotników; - czasowniki: widnieje, znajduje się, widzimy, dostrzegamy, zachwyca, przyciąga wzrok. Praca domowa: Dokonaj opisu krajobrazu górskiego na podstawie planu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 17. r. Temat: Polskie znaki- przygotowanie do sprawdzianu 1. Praca z podręcznikiem, s. 117- 120. Praca domowa: Przygotuj się do sprawdzianu z działu: "Polskie znaki". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Polskie znaki- piszemy sprawdzian ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Oto moja "brama" do świata wyobraźni. Formy czasów czasownika. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Oto moja "brama" do świata wyobraźni. bujać w obłokach – nie liczyć się z realiami, fantazjować, marzyć; chodzić z głową w chmurach – być marzycielem, fantazjować; nie stąpać po ziemi – kierować się fantazją, marzeniami; 1. Osoba mówiąca wspomina, że baśń, która pojawiła się w jej dzieciństwie, przeniosła ją w cudowny świat, w którym porusza się przez całe życie. 2. Baśń- czarodziejska, tęczowa; - szeptała zaklęć słowa; - niosła w dziwny, cudowny świat, po moście z tęczy; - zamknęła w świecie olbrzymów, widm i czarów. Praca domowa: Na podstawie "Słownika języka polskiego" wyjaśnij znaczenie poniższych zwrotów: przemówić komuś do wyobraźni (przemówić do czyjejś wyobraźni); puścić, popuścić cugle, wodze wyobraźni; ujrzeć, zobaczyć kogoś, coś oczami wyobraźni. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Formy czasów czasownika. 1. Czasowniki występują w trzech czsach: teraźniejszym, np. piszę, idziemy; przeszłym, np. pisałam, szłam; przyszłym, np. będę pisała, będę pisał, napiszę, (będę pisać), pójdę. 2. W czasie przeszłym i w niektórych formach czasu przyszłego czasowniki odmieniają się przez rodzaje, np. LICZBA POJEDYNCZA Czas przeszły Czas przyszły (on) pisał- r. męski (on) będzie pisał- r. męski (ona) pisała- r. żeński (ona) będzie pisała- r. żeński (ono) pisało- r. nijaki (ono) będzie pisało- r. nijaki LICZBA MNOGA Czas przeszły Czas przyszły (oni) pisali- r. męskoosobowy (oni) będą pisali- r. męskoosobowy (one) pisały- r. niemęskoosobowy (one) bedą pisały- r. niemęskoosobowy ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 18- 2021 zajęcia się nie odbyły. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 25- r-. Który słowik był cenniejszy i dlaczego?- na podstawie baśni H. Ch. Andersena. O co chciałbym zapytać H. Ch. Andersena- autora znanych baśni? Świat prawdopodobny i nieprawdopodobny w opowiadaniu "Poza murami gimnazjum". Jakie pouczenie wynika z "Bajki o rybaku i rybce"? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Który słowik był cenniejszy i dlaczego?- na podstawie baśni H. Ch. Andersena. 1. Świat przedstawiony baśni pt. "Słowik": miejsce wydarzeń: Chiny, zamek cesarza, ogród, las za ogrodem; czas wydarzeń: bliżej nieokreślony; bohaterowie: cesarz, marszałek, pomywaczka, słowik, dworzanie, rybacy. 2. Plan wydarzeń. 1. Zachwyt podróżnych nad niezwykłym śpiewem. 2. Książka źródłem informacji cesarza o słowiku. 3. Poszukiwanie ptaka przez marszałka dworu. 4. Pomoc pomywaczki w odnalezieniu słowika. 5. Zaproszenie słowika na uroczystość dworską. 6. Łzy w oczach cesarza po niezwykłym koncercie. 7. Zamieszkanie ptaka na cesarskim dworze. 8. Prezent od cesarza Japonii – mechaniczny słowik. 9. Wygnanie z państwa prawdziwego słowika. 10. Śmiertelna choroba cesarza. 11. Śpiew prawdziwego słowika ratunkiem od śmierci. 12. Układ cesarza ze słowikiem dotyczący jego obecności na dworze i śpiewu. Praca domowa: Naucz się opowiadać baśń na podstawie planu wydarzeń. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Tok lekcji drugiej 1. Nazwywanie cech prawdziwego słowika na podstawie przytoczonych fragmentów baśni. 2. . Kilkakrotne dokończenie rozpoczętego zdania: Prawdziwy słowik był cenniejszy, ponieważ... 3. Ustalenie cech baśni na podstawie utworu H. krótki utwór fantastyczny; obok postaci prawdopodobych występują nieprawdopodobne,np. słowik, który mówi, myśli jak człowiek, śmierć; czas i miejsce akcji nie są dokładnie określone; szczęśliwe zakończenie, dobro zwycięża, zło zostaje ukarane. Praca domowa: Napisz w kilku zdaniach, czego nauczyła Cię baśń pt. "Słowik". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: O co chciałbym zapytać H. Ch. Andersena- autora znanych baśni? 1. Wiersz J. Kulmowej pt. "List do Andersena" został napisany w formie poetyckiego listu. Nadawcą jest czytelnik, a odbiorcą H. Ch. Andersen. 2. Nadawca dziękuje pisarzowi za wzruszenia i przeżycia, jakich dostarczyło mu czytanie baśni, za ukazanie piękna świata i takich wartości jak przyjaźń, miłość. 3. kominiarczyk - słowik- Królowa Śniegu - żołnierzyk- księżniczka- cień- kaczątko- tytuły baśni: "Pasterka i kominiarczyk", "Słowik", "Królowa Śniegu"," Dzielny ołowiany żołnierzyk", "Księżniczka na ziarnku grochu", "Cień", "Brzydkie kaczątko" ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Świat prawdopodobny i nieprawdopodobny w opowiadaniu "Poza murami gimnazjum". 1. Określenie elementów świata przedstawionego: miejsce wydarzeń: rozmokłe zbocze z murem i drzwiami, za budynkiem gimnazjum, TAMTO MIEJSCE; czas wydarzeń: bliżej nieokreślony, jesienny dzień, TAM – lato, czerwiec; bohaterowie: Julia Pole, Eustachy Scrubb, Edyta Jackle. wydarzenia: 1. Rozpacz Julii. 2. Pojawienie się Eustachego. 3. Rozmowa o pobycie poza TYM światem. 4. Wzywanie Aslana. 5. Poszukiwanie Julii. 6. Ucieczka po rozmokłym zboczu. 7. Zbliżająca się pogoń. 8. Przed drzwiami w murze. 9. Zaskoczenie widokiem za drzwiami. 10. Przekroczenie granicy TAMTEGO MIEJSCA. 2. Świat rzeczywisty (ten, w którym żyjemy)--------------------------------------Świat wyobrażony (fikcyjny, wymyślony przez autora). 2. Świat przedstawiony: prawdopodoby (realistyczny)- mógłby istnieć naprawdę, nieprawdopodobny (fantastyczny)- nigdy nie mógłby zaistnieć. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Jakie pouczenie wynika z "Bajki o rybaku i rybce"? 1. Uporządkuj podany plan zgodnie z przebiegiem zdarzeń przedstawionym w utworze. Ostatnie życzenie. Spokojne życie rybaka i jego żony. Przepędzenie rybaka przez służbę. Bezowocne połowy. Przemiana żony w królową. Złowienie złotej rybki. Praca staruszka w stajni. Opowieść o niezwykłym połowie. Wyczarowanie nowego domu. Złość żony i wysłanie rybaka po koryto. Bezinteresowne wypuszczenie rybki. Żona rybaka szlachcianką. Baba, stara lepianka i rozbite koryto. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Temat: Jakie pouczenie wynika z "Bajki o rybaku i rybce"? r. Zakręty ortografii. Pisownia wyrazów z rz i ż 4. Odgrywamy scenki pantomimiczne na podstawie poznanego utworu. 5. Określamy cechy komiksu na podstawie poznanego utworu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Jakie pouczenie wynika z "Bajki o rybaku i rybce"? ciosać komuś kołki na głowie – pozwalać sobie na wszystko wobec kogoś, dręczyć, maltretować kogoś psychicznie; zmyć komuś głowę – złajać, zwymyślać, surowo kogoś skrytykować; mącić komuś w głowie – wprowadzać zamęt, niepokój w czyjeś uczucia czy myśli; burzyć właściwy osąd czegoś, dezorientować; poprzewracało się komuś w głowie – ktoś stał się zarozumiały, ma zbyt wysokie mniemanie o sobie. 1. Wykonanie ćw. z podręcznika: 1-6/140,141. 2. "Bajka o rybaku i rybce" jest baśnią, ponieważ: to krótki utwór fantastyczny; występują nieprawdopodobne postacie i wydarzenia, np. złota rybka potrafi czarować, mówić; są pary bohaterów kontrastowych, np. rybak jest dobry, cichy, pracowity- jego żona chciwa, zła, opryskliwa; przyroda przybiera cechy ludzkie; czas i miejsce nieokreślone; dobro zwycięża, zło zostaje ukarane. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Zakręty ortografii. Pisownia wyrazów z rz. 1. Rz piszemy: - gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się na r, np. murze- mur; - w zakończeniach rzeczowników oznaczających osoby, - arz, -erz, np. kucharz, lekarz, harcerz; - w wyrazach z rz niewymiennym, np. korzeń, porządek; - po literach: b, p, d, t, g, k, h, j, w, np. drzwi, chrzan. WYJĄTKI: - pszczoła, Pszczyna, pszenica, kształt, wszędzie, wszystko; - przymiotniki zakończone na - szy, np. większy, lepszy, szybszy. 2. Wykonywanie ćwiczeń z zeszytu ćw., str.: 159- 163. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Pisownia wyrazów z "ż". Ż piszemy: gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się na: g- krążyć- krąg, z- wiążę- wiązać, ź- mrożę- mroźny, zi- duży- duzi, s- mąż- męski, h- drużyna - druh, dz- pieniążek- pieniądz. po l (lżej), ł (małżonek), n (inżynier), r (drżeć); w wyrazach z ż niewymiennym, np. jeżyna, ryż. Wykonywanie ćwiczeń z zeszytu ćw., 167. Praca domowa: Naucz się notatek ze zrozumieniem. Przygotuj się do dyktanda. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 4. Temat: Odgrywamy scenki pantomimiczne na podstawie poznanego utworu. 1. Zdrobnienie- wyraz oznaczający coś mniejszego od pierwowzoru, najczęściej mający znaczenie pieszczotliwe, rzadziej lekceważące lub humorystyczne, np. córka- córeczka, ręka- rączka. 2. Wiersz pt.: "Miasteczko" wywołuje uśmiech, rozbawienie. 3. Praca z zeszytem ćw., 49. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Określamy cechy komiksu na podstawie poznanego utworu. 1. Komiks to: opowieść w formie obrazków; wypowiedzi bohaterów zapisane są w "dymkach"; obecność dodatkowych komentarzy, np. o upływie czasu; obecność wyrazów naśladujących dźwięki. 2. "Kajko i Kokosz" to komiks: utwór baśniowy, świat wyobrażony, nieprawdopodobny. 3. Autor komiksu chciał rozbawić czytelników opowieścią o przygodach bohaterów. Praca domowa: Stwórz fragment komiksu zawierający dalsze przygody bohaterów (w zeszycie, na poniedziałek). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Co spotkało bohaterów poznanego komiksu? Kraina języka. Przysłówek. W kręgu teatru. Doskonalenie umiejętności rozpoznawania przysłówka w zdaniu. Co powinniśmy wiedzieć o redagowaniu zaproszenia? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Co spotkało bohaterów poznanego komiksu? 1. Świat przedstawiony komiku: "Kajko i Kokosz": czas i miejsce wydarzeń- baśniowe, fantastyczne (przed chatą Jagi); bohaterowie: nierealistyczni (Kajko, Kokosz, Jaga, kasztelan); komiks jest baśnią (fantastyczne przedmioty- miotła do latania, zaklęcia, maść do miotły; fantastyczne wydarzenia- nauka latania na miotle); wydarzenia- kasztelan uczy się latać na miotle, powoduje liczne wypadki). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Kraina języka. Przysłówek. Podręcznik, 169 1. Przysłówek- nieodmienna część mowy. Odpowiada na pytania: Jak? Gdzie? Kiedy? (miło, blisko, dzisiaj). 2. Pełni funkcję określenia czasownika, np. Klasa IVa uczy się systematycznie i dobrze. 3. Część przysłówków pochodzi od przymiotników, np. dobry- dobrze, miły - miło. 4. Wykonywanie ćwiczeń z zeszytu ćw., 113. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: W kręgu teatru. 1. Praca z zeszytem ćwiczeń, s. 64- 68. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Doskonalenie umiejętności rozpoznawania przysłówka w zdaniu. Praca z zeszytem ćwiceń, 115 i podręcznikiem, s. 168. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Co powinniśmy wiedzieć o redagowaniu zaproszenia? Podręcznik, s. 172. Zeszyć ćw., s. 22-23. Kto? Kogo? Na co? Kiedy? Gdzie? Mamy zaszczyt zaprosić... Serdecznie zapraszamy... Mam przyjemność zaprosić... Szanowną Panią...,Szanownego Pana..., Szanownych Państwa... Liczymy na Państwa przybycie... Będzie nam miło Was gościć... ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Planujemy podróż na niezwykłą wyspę. "Świat fantazji"- przygotowanie do sprawdzianu. "Świat fantazji"- piszemy sprawdzian. 18- Zakręty ortografii- pisownia wyrazów z "ch" i "h". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Planujemy podróż na niezwykłą wyspę. 1. Niezwykłe rzeczy: -kot w butach, -mrówka niosąca osła, -kura samograjka znosząca złote jajka, -jabłka na dębach w gronostajowych czapkach, -stary wieloryb w okularach, -uczone łososie w sosie pomidorowym, -tresowane szczury na szczycie szklanej góry, -słoń z dwiema trąbami. 2. Wiersz ma charakter humorystyczny; zawiera pewne sprzeczności, paradoksy: mrówka niosąca osła; wyspy, których nie ma. 3. Wiersz nawiązuje do znanych utworów: - Ewa Szelburg-Zarembina: " Baśń o kocie w butach"; -baśń Janiny Porazińskiej: " Szklana góra"; -Julian Tuwim:" Pan Maluśkiewicz i wieloryb"; -angielska baśń "Jaś i magiczna fasola". Praca domowa: Wykonaj makietę swojej magicznej wyspy. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: "Świat fantazji"- przygotowanie do sprawdzianu. 1. Praca z podręcznikiem, s. 175- 178. Praca domowa: Przygotuj się do sprawdzianu z rozdziału 4: "Świat fantazji". Przypomnij sobie opowiadanie pt. "Poza murami gimnazjum" (podręcznik, s. 124- 127). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: "Świat fantazji"- piszemy sprawdzian. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Zakręty ortografii- pisownia wyrazów z "h". H piszemy: gdy się wymienia na g (wahać się- waga); ż (druh- drużyna); po z, np. zhańbiony; na początku wielu wykrzykników, np. hej! hura! w wielu "hałaśliwych" wyrazach, np. harmider, hałas, huczy. w wyrazach z h niewymiennym, np. bohater, honor. Praca z zeszytem ćwiczeń, s. 171- 173. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Pisownia wyrazów z "ch". Omówienie i poprawa sprawdzianu nr 4. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Zajęcia się nie odbyły. 23. Pisownia wyrazów z "ch" i "h"- ćwiczenia utrwalające. Czy rozumiesz to, co czytasz? "Złota kaczka". Do jakiej legendy nawiązuje poznany wiersz M. Konopnickiej? O jakich wydarzeniach opowiada legenda Cecylii Niewiadomskiej "Piast"? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 23. r. Temat: Pisownia wyrazów z "ch" i "h"- ćwiczenia utrwalające. Praca z zeszytem ćwiczeń, s. 175- 177. Praca domowa: Przygotuj się do dyktanda z "ch" i "h". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czy rozumiesz to, co czytasz? "Złota kaczka". Praca samodzielna z baśnią pt. "Złota kaczka". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Do jakiej legendy nawiązuje poznany wiersz M. Konopnickiej? 1. Wiersz pt. “Tam, w moim kraju…” M. Konopnickiej i legenda góralska mówią o śpiących ……………., którzy gotowi są stanąć ………. o wolną ……………..., jeśli zajdzie taka potrzeba. 2. Największą wartością dla każdego Polaka jest…………………….. 3. Środki poetyckie w wierszu: powtórzenia……………………………………….. porównania……………………………………….. 4. Opis obrazu L. Wyczółkowskiego pt. “Rycerz wśród kwiatów” wg schematu: I Wstęp [krótka informacja o dziele i jego twórcy] II Rozwinięcie – tematyka obrazu, – pierwszy plan, – drugi plan, – tło. III Zakończenie [własne zdanie na temat obrazu, wrażenia, refleksje]. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: O jakich wydarzeniach opowiada legenda Cecylii Niewiadomskiej "Piast"? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Cechy legendy na przykładzie tekstu pt. "Piast" C. Niewiadomskiej. 2- Jaki związek z herbem Warszawy ma poznana legenda? Podsumowujemy naszą wiedzę o częściach mowy. Do jakich faktów historycznych i wydarzeń legendarnych nawiązuje poznana legenda? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Cechy legendy na przykładzie tekstu pt. "Piast" C. Niewiadomskiej. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 2- r. Temat: Jaki związek z herbem Warszawy ma poznana legenda? Legenda opowiada o powstaniu Warszawy. Nad brzegiem Wisły mieszkał Warsz ze swoją żoną Sawą i dwojgiem dzieci. Pewnego dnia do chaty rybaka zawitał książę Ziemowit. Drogę wskazała mu syrena. Książę był zmęczony i głodny, bo polując, zgubił się w puszczy. Warsz ugościł księcia. W ramach podziękowania władca nadał mu kawał ziemi. I tak powstała Warszowa, zwana później Warszawą. Podanie- pierwotna postać legendy, przekazywana ustnie z pokolenia na pokolenie. Opowiada o ważnym wydarzeniu z przeszłości. Praca domowa: Przygotuj się do opisu herbu Warszawy. Powtórz wiadomości o częściach mowy. r. Temat: Opisujemy herb Warszawy. Plan opisu herbu Warszawy I Wstęp: 3–4 zdania na temat pochodzenia nazwy stolicy i tego, co znajduje się w jej herbie. II Rozwinięcie: – wygląd tarczy herbowej, – opis syreny (tułów, głowa, ręce z tarczą i mieczem), – opis korony. III Zakończenie: własne zdanie na temat wyglądu herbu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Podsumowujemy naszą wiedzę o częściach mowy. Praca z zeszytem ćw., s. 82- 84. Wykonywanie ćwiczeń z karty pracy. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Do jakich faktów historycznych i wydarzeń legendarnych nawiązuje poznana legenda? Praca z podręcznikiem (s. 196- 198) i kartą pracy. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Czego dowiadujemy się z treści utworu o czasach króla Zygmunta Augusta? Czytamy z podziałem na role balladę pt. "Pani Twardowska" A. Mickiewicza. Rytm w wierszu A. Mickiewicza pt. "Pani Twardowska". Podążamy śladami Lutka- bohatera legendy pt.: "Złota kaczka". Poznajemy legendę o naszej miejscowości. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czego dowiadujemy się z treści utworu o czasach króla Zygmunta Augusta? 1. Czas i miejsce wydarzeń: połowa XVI wieku – Zygmunt II August był królem Polski od 1548 roku; Kraków, Sala Poselska. 2. Bohaterowe: król, Ofka, pasamonik, sędziowie. Praca domowa: Przeczytaj wiersz pt. "Pani Twardowska" A. Mickiewicza (podręcznik, s. 202- 207). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czytamy z podziałem na role balladę pt. "Pani Twardowska" A. Mickiewicza. Adam Mickiewicz (1798- 1855)- jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Napisał dzieła: "Pan Tadeusz", "Dziady", "Ballady i romanse". Plan wydarzeń 1. Zabawy Twardowskiego w karczmie. a) Zamiana żołnierza w zająca. b) Adwokat- psem. c) Wytoczenie wódki z głowy szewca. 2. Pojawienie się Mefistofelesa. 3. Żądanie udania się do piekła. 4. Wypełnianie kontraktu Twardowskiego z diabłem. a) Budowa gmachu, bicz i koń. b) Kąpiel w święconej wodzie. c) Rok z żoną Twardowskiego. 5. Ucieczka szatana. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Rytm w wierszu A. Mickiewicza pt. "Pani Twardowska". 1. Rytm- występująca w wierszu powtarzalność, np. liczby wersów w zwrotce, liczby sylab w wersie, rymy. 2. Rytm wiersza pt. "Pani Twardowska": 4 wersy w zwrotce; 8 sylab w każdym wersie; rymy żeńskie, przeplatane, dokładne. Praca domowa: Naucz się co najmniej 5 zwrotek wiersza "Pani Twardowska" (na poniedziałek). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Podążamy śladami Lutka- bohatera legendy pt.: "Złota kaczka". Plan wydarzeń: 1. Praca u majstra na Starym Mieście. 2. Wieczorynka – opowieść o złotej kaczce. 3. Wędrówka ulicami Warszawy. 4. W piwnicach zamczyska. 5. Nad podziemnym jeziorkiem. 6. Przemiana kaczki w królewnę. 7. Umowa z królewną. 8. Pierwszy wydatek – nowe ubranie. 9. Wycieczka do Wilanowa. 10. Z wizytą w teatrze. 11. Spotkanie ze starym żołnierzem. 12. Garść złota dla starca. 13. Pojawienie się złotej kaczki. 14. Bez grosza w kieszeni. 15. Lepsze życie. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Poznajemy legendę o naszej miejscowości. 1. Herb Lubrańca- jeden z symboli naszego miasta i gminy. Przedstawia na czerwonej tarczy herbowej sosnę z trzema zielonymi koronami i pięcioma brązowymi korzeniami. Wizerunek nawiązuje do herbu szlacheckiego Godziemba, którym pieczętowała się rodzina Lubrańskich, dawnych właścicieli miasta. 2. Jan Lubrański- herbu Godziemba, właściciel Lubrańca i okolicznych wsi żył w latach: 1456- 1520. Był biskupem poznańskim. Dzięki niemu w 1509 roku Lubraniec stał się miastem. Przyczynił się też do powstania kościoła parafialnego. W Poznaniu założył Akademię Lubrańskiego. Praca domowa: Narysuj herb Lubrańca. Przypomnij sobie wszystkie poznane na lekcji legendy. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Recytujemy wybrane fragmenty "Pani Twardowskiej" A. Mickiewicza. 16- Wypowiedzenie i jego rodzaje. Przygotowujemy program szkolnej wycieczki "Na tropach legendy". "Legendy ojczyste"- przygotowanie do sprawdzianu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Recytujemy wybrane fragmenty "Pani Twardowskiej" A. Mickiewicza. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 16- r. Temat: Wypowiedzenie i jego rodzaje. Podręcznik, s. 214- 216. 1. Wypowiedzenie- grupa wyrazów uporządkowana pod względem treści i formy, przekazująca jakąś informację. 2. Rodzaje wypowiedzeń: oznajmujące (informuje o czymś), np. Jestem uczniem czwartej klasy. pytające, np. Do której klasy chodzisz? rozkazujące (rozkaz, prośba), np. Usiądź ze mną w ławce. 3. Wypowiedzenie wykrzyknikowe wyraża silne uczucia i jest wypowiadane podniesionym tonem. W piśmie zaznaczamy je wykrzyknikiem. Może być: rozkazujące, np. Więcej ucz się, synu! oznajmujące, np. Od dziś przyłożę się do matematyki! pytające, np. Dlaczego tak późno?! 4. Wykonywanie ćwiczeń z podręcznika: 2,4/ 215; 6, 7/ 216. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Tok lekcji drugiej: praca z zeszytem ćwiczeń, s. 116- 122. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Przygotowujemy program szkolnej wycieczki "Na tropach legendy". Praca domowa: Narysuj (albo wklej) do zeszytu mapę Polski i zaznacz na niej kilka miejscowości z Twojego regionu, z którymi wiąże się jakaś legenda. Przygotuj się do powtórzenia z działu: "Legendy ojczyste"- na jutro. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: "Legendy ojczyste"- przygotowanie do sprawdzianu. Praca z podręcznikiem, s. 225- 228. Praca domowa: Przeczytaj legendę pt. "Stopka królowej Jadwigi". ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; "Legendy ojczyste"- piszemy sprawdzian. Świat przedstawiony "Dynastii Miziołków" J. Olech. W świecie Miziołka- przedstawiam swoją rodzinę. 25. r Opowiadamy najzabawniejsze przygody z "Dynastii Miziołków". Zdania i równoważniki zdań. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: "Legendy ojczyste"- piszemy sprawdzian. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Rozmawiamy o świecie przedstawionym "Dynastii Miziołków" J. Olech. 1. Joanna Olech (1955 r.)- polska graficzka, redaktorka, autorka książek dla dzieci i młodzieży. 2. Dziennik: zapiski bieżące, rodzaj pamiętnika. 3. Czas akcji: współczesność, od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku, koniec wieku XX. 4. Miejsce akcji: Warszawa (dom i szkoła Miziołka), Powsin i Kiełpin (tam mieszkają dziadkowie i znajomi rodziny), Pupki, Jelitkowo, Brodnica, Zakopane. 5. Bohaterowie: rodzina Miziołka- koledzy i koleżanki z klasy- postacie epizodyczne- Zarazek, Kuczmierowski, Bynio, Stary Żółw, Krośkiewicz, Mały Potwór, pani Mordka, Pućka, Kaszydło, Beata, pani Barszcz, Mamiszon, Stasiek Łokietek, Papiszon, Balbina, wujek Jurek, Klakson, Fifa. Praca domowa: przedstaw w 2- 3 zdaniach 6 wybranych bohaterów. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: W świecie Miziołka- przedstawiam swoją rodzinę. Praca domowa: na lekcję języka polskiego naucz się opowiadać najśmieszniejszą (według Ciebie) przygodę z "Dynastii Miziołków". w zeszycie opisz swoją rodzinę i wyślij pracę nauczycielowi do sprawdzenia (jutro do godziny ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Opowiadamy najzabawniejsze przygody z "Dynastii Miziołków" J. Olech. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Zdania i równoważniki zdań. Podręcznik, s. 238- 240, zeszyt ćwiczeń, s. 122- 126. Wypowiedzenie Zdanie Równoważnik zdania Znajduje się w nim czasownik w osobowej formie (sam lub z innymi wyrazami). Nie zawiera czasownika w formie osobowej, jednak można je łatwo wprowadzić i zamienić równoważnik zdania na zdanie. Przykłady Przykłady Popatrzcie! To wyniki konkursu. Popatrzcie wszyscy! Aby go zrozumieć, trzeba znać okoliczności, w jakich został użyty. Popatrzcie na wschód słońca! - Popatrzcie wszyscy na ten piękny wschód słońca! - ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Zdanie i równoważnik zdania- ćwiczenia. 30- Przedstawiamy informacje na temat naszych rodzin w formie drzewa genealogicznego. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Zdanie i równoważnik zdania- ćwiczenia. Praca z zeszytem ćwiczeń, s. 122- 126. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Omawiamy opowiadanie pt. "Ciocia Alusia nie zaśnie bez smoczka" M. Szyszko- Kondej. 1. Genealogia- historia rodu, pisana albo zachowana w tradycji ustnej; rodowód. 2. Narrator – Ewa, uczennica kl. III b; relacja w pierwszej osobie. 3. To opowieść o Ewie, uczennicy klasy III b, której pani kazała przygotować kronikę rodzinną. Ewa odwiedziła ciocię Kazię oraz babcię Helenkę i zebrała informacje o rodzinie. Następnie przygotowała kronikę. Nauczycielka nie była z niej zadowolona, gdyż dziewczynka zebrała mniej istotne informacje. Praca domowa: Przygotuj informacje o swojej rodzinie. Pomogą Ci następujące pytania. 1. Kto z twojej rodziny jest najstarszy, a kto najmłodszy? 2. Z ilu pokoleń składa się twoja rodzina? 3. W jakiej miejscowości mieszka twoja rodzina? Jak długo? 4. Kiedy twoja rodzina osiedliła się w miejscowości, w której mieszkasz? Skąd przywędrowała? 5. Jakie rzadkie obecnie imiona noszą członkowie twojej rodziny? 6. Czy istnieje w twojej rodzinie zwyczaj przekazywania imion z pokolenia na pokolenie? Jeżeli tak, to podaj przykłady. 7. Jakie zawody wykonywali dawniej członkowie twojej rodziny? 8. Czym obecnie zajmują się członkowie twojej rodziny? Podaj konkretne nazwy zawodów. 9. Czy w twojej rodzinie istniała bądź istnieje tradycja dziedziczenia zawodów? Jeżeli tak, to podaj przykłady. 10. Czy członkowie twojej rodziny brali udział w jakichś ważnych wydarzeniach historycznych? Jeżeli tak, to w jakich? 11. Przy jakich okazjach i jak często twoja rodzina się spotyka? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Przedstawiamy informacje na temat naszych rodzin w formie drzewa genealogicznego. 1. Uczniowie opowiadaja o swoich rodzinach. Prezentują drzewo genealogiczne. 2. Zwyczaje świąteczne na Kujawach. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Przedstawiamy informacje na temat naszych rodzin w formie drzewa genealogicznego. Dlaczego nie należy sie spóźniać? (J. Tuwim: "Spóźniony słowik") Tylko jedna mama na...(J. Kulmowa: "Mamy mamę"). ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Przedstawiamy informacje na temat naszych rodzin w formie drzewa genealogicznego. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Dlaczego nie należy sie spóźniać? (J. Tuwim: "Spóźniony słowik") Praca domowa: Napisz kilkuzdaniową wypowiedź, w której przeprosisz za spóźnienie, wytłumaczysz jego powód i zadeklarujesz poprawę. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Tylko jedna mama na...(J. Kulmowa: "Mamy mamę"). Praca domowa: W jaki sposób można uczcić Dzień Matki? Podaj swoje propozycje. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Zakręty ortografii. Formy czasu przeszłego czasowników. Formy czasu przeszłego- ćw. utrwalające. 14- Piszemy opowiadania. Dlaczego Nini stała się niewidzialna? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 12- r. Temat: Zakręty ortografii. Formy czasu przeszłego czasowników. 1. W formach czasu przeszłego czasownika przed ł, l piszemy ą, ę, pomimo że wymawiamy je jak o i e, np. płynąłem, krzyknęła. 2. Zapisz poprawnie wyrazy: stanąć- ja stanąłem, stanęłam my- stanęliśmy, stanęłyśmy wziąć- ty wziąłeś, wzięłaś wy- wzięliście, wzięłyście zacząć- on zaczął oni- zaczęli klasnąć- ona klasnęła one- klasnęły pisnąć- ono pisnęło 3. Praca z podręcznikiem, s. 251 i zeszytem ćwiczeń, s. 178- 179. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Piszemy opowiadania. 1. Opowiadanie- forma wypowiedzi przedstawiająca powiązane ze sobą wydarzenia ułożone w takiej kolejności, w jakiej zachodziły. Używa się w niej czasu przeszłego. 2. Budowa opowiadania: wstęp (przedstawienie bohaterów, wprowadzenie w sytuację); rozwinięcie (opowiadanie zgodnie z planem); zakończenie (podsumowanie całości). 3. Zastosuj: słownictwo- najpierw, potem, wkrótce, po jakimś czasie, po chwili, na koniec, wreszcie; wpleć dialogi; opis bohatera, miejsca akcji. 4. Nadaj tytuł opowiadaniu. Praca z zeszytem ćwiczeń, s. 30- 33 Praca domowa: Napisz plan wydarzeń historyjki obrazkowej- zad. I, str. 31 w zeszycie ćwiczeń. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Piszemy opowiadania na podstawie historyjki obrazkowej. Praca z zeszytem ćwiczeń, s. 31- 33. Praca domowa: Przeczytaj na jutro "Opowiadanie o niewidzialnym dziecku:- podręcznik, s. 242- 247. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Dlaczego Nini stała się niewidzialna? 1. Zniknąć komuś z oczu: przestać być dla kogoś widocznym, zniknąć z pola widzenia, utracić, zerwać z kimś kontakt, nie wiedzieć, co się z nim dzieje; 2. Przykładowe synonimy: przepaść jak kamień w wodę, rozwiać się jak dym, zapaść się pod ziemię, zginąć bez śladu, ulotnić się jak kamfora. Plan wydarzeń 1. Przybycie Too- tiki z Nini do domu Muminków. 2. Problemy dziecka. 3. Pomoc Muminków w odzyskaniu widzialnej postaci. 4. Dobre samopoczucie Nini- widzialne łapki, tułów. 5. Zachowanie gościa nad morzem. 6. Odzyskanie wizerunku, radość dziecka. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Wspólne redagowanie opowiadania o niewidzialnym dziecku. Czy obrażanie się na rodziców to dobry sposób na wybrnięcie z niekorzystej sytuacji? Czy rozumiesz to, co czytasz? (A. Mickiewicz: "Powrót taty") Poprawiamy błędy w naszych wypracowaniach. Komu kupiec zawdzięcza ocelenie? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Wspólne redagowanie opowiadania o niewidzialnym dziecku. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 20 . r. Temat: Czy obrażanie się na rodziców to dobry sposób na wybrnięcie z niekorzystej sytuacji? 1. Pamiętnik- opowiadanie o zdarzeniach, w których autor bezpośrednio uczestniczył, pisane z pewnego dystansu czasowego. Autor pamiętnika i narrator to ta sama osoba. 2. Bohater utworu był: ....................................................Na szczęście zrozumiał swój błąd i postanowił go naprawić. Sam poszedł do fryzjera. W ramach przeprosin kupił rodzicom kwiatka. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czy rozumiesz to, co czytasz? (A. Mickiewicz: "Powrót taty"- test). 1. Uczniowie samodzielnie czytają balladę Mickiewicza i rozwiązują test sprawdzający stopień zrozumienia treści. Praca domowa: Naucz się opowiadać "Powrót taty" A. Mickiewicza. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Poprawiamy błędy w naszych wypracowaniach. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Komu kupiec zawdzięcza ocelenie? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Czytamy wyraźnie i wyraziście "Powrót taty" A. Mickiewicza. 27- Poznajemy podmiot i orzeczenie. 2021 Z jakim narodowym świętem Polaków ma związek pieśń "Witaj, majowa jutrzenko"? ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Czytamy wyraźnie i wyraziście "Powrót taty" A. Mickiewicza. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Poznajemy podmiot i orzeczenie. Podręcznik, s. 259. 1. Podmiot- część zdania nazywająca wykonawcę czynności. Wyrażony jest najczęściej rzeczownikiem w Mianowniku. Odpowiada na pytania: Kto? Co? 2. Orzeczenie- część zdania nazywająca czynność lub stan osoby, przedmiotu, o którym informuje jest czasownikiem w osobowej formie. Odpowiada na pytania: Co robi? Co się z nim dzieje? 3. Podmiot i orzeczenie tworzą w zdaniu związek główny. Dziecko czyta ciekawą książkę. 4. Forma orzeczenia zależy od podmiotu, np. Chłopiec (co robił?) grał. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 28- r. Temat: Podmiot i orzeczenie- ćwiczenia utrwalające. Praca z podręcznikiem, s. 261 i zeszytem ćwiczeń, s. 126- 130. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; r. Temat: Z jakim narodowym świętem Polaków ma związek pieśń pt. "Witaj, majowa jutrzenko" ? 1. Pieśń pt. "Witaj, majowa jutrzenko" nawiązuje do uchwalenia Konstytucji 3 Maja w 1791 r. Jej twórcami byli: Ignacy Potocki, król Stanisław August Poniatowski i Hugo Kołłątaj. Pierwsza w Europie, a druga na świecie tak nowoczesna ustawa była próbą zreformowania państwa polskiego. 2. Ma nastrój podniosły i uroczysty. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 4. "Tu jest wszystko, co się kiedykolwiek chciało mieć". Rozmawiamy o Nangijali. "W rodzinie"- przygotowanie do sprawdzianu. "W rodzinie"- piszemy sprawdzian. Określenia podmiotu i orzeczenia. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; 4. r. Temat: "Tu jest wszystko, co się kiedykolwiek chciało mieć". Rozmawiamy o Nangijali. podręcznik, s. 262- 267 lwie serce to synonim wielkiego męstwa, wielkiej odwagi; jeżeli ktoś ma lwie serce, to jest człowiekiem o ponadprzeciętnej odwadze, szlachetności oraz dumie. Bohaterowie: Jonatan Lew: 13 lat; starszy brat; wyglądał jak królewicz z bajki; złote włosy; ciemnoniebieskie, cudne oczy; świecące, śliczne, białe zęby; proste nogi; miły; silny; wszystko umiał; najlepszy w klasie; nauczycielka nadała mu przydomek Lwie Serce; uratował brata z płonącego domu, zmarł na skutek silnych obrażeń; bohater; kocha brata, pociesza go opowieścią o Nangijali; Karol Lew: ma krzywe nogi; 10 lat; nazywany Sucharkiem; nieuleczalnie chory; smutny; przygnę Próbna matura 2015 z języka polskiego już za uczniami! Co było na egzaminie? Rozprawka z "Pana Tadeusza" lub interpretacja wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego "Spojrzenie". Uczniowie musieli też odpowiedzieć na pytania do prozy Władysława Kopalińskiego oraz Marcina Tkaczyka. Arkusz CKE oraz odpowiedzi na naszej stronie!Pobierz: Pobierz: ***ZADANIE KopalińskiIrrealizm języka w filmie1. Istnieje widoczna rozbieżność między szczegółowym realizmem strojów, broni i architektury w filmach historycznych a kompletnym brakiem realizmu języka, kiedy (jak np. w Krzyżakach, Faraonie) Polacy XV wieku i starożytni Egipcjanie mówią uwspółcześnioną polszczyzną. Autorzy powieści historycznych poświęcają wiele czasu badaniom materiałów i źródeł, aby się upewnić co do autentyczności faktów przedstawianych w książce. Ale jak reagują powieściopisarz, dramaturg, scenarzysta na sprawy języka, które są rzeczywistym problemem w prawdziwym życiu? Tworzeniem iluzji, która by mogła zadowolić czytelników i widzów. Stuprocentowy realizm, osiągalny w architekturze, kostiumach czy obyczajach, tu by się nie przydał na nic. Kiedy akcja odbiega od zakresu współczesnej polszczyzny i dzieje się na przykład w Polsce Bolesława Kędzierzawego, nie może już być mowy o realizmie języka, jeśli nasze audytorium ma coś z tej akcji Iluzja języka jest nie tylko usprawiedliwiona, lecz także konieczna, kiedy np. osoby dramatu mówią innym językiem niż słuchacz albo kiedy różne osoby mówią różnymi językami, każda w swoim środowisku lub między sobą, albo kiedy różnojęzyczni ludzie nie mogą się porozumieć. Problem realizmu językowego powstał naprzód w literaturze pięknej. U Homera występują Grecy i Trojanie. Ci mówili zapewne jakimś językiem frygijskim, całkiem odmiennym od greckiego. Mimo to w Iliadzie herosowie porozumiewają się ze sobą bez trudności, a autor nie napomyka nawet o jakichkolwiek kłopotach językowych. Nie ma także mowy o nieporozumieniach i tłumaczach w Pieśni o Rolandzie z XI wieku, gdzie Maurowie rozmawiają z Frankami bez Ale literatura nie jest naśladowaniem rzeczywistości. Autor może czytelnikowi przedstawić dowolną scenę przez wtrącenie kilku zręcznie użytych słów. Wystarczy takie zdanie: „Henryk mówił z wyraźnym akcentem niemieckim” albo „Anna z ledwością mogła zrozumieć, co żołnierz mówił do niej po francusku”. Na scenie i ekranie jest inaczej. Akcja toczy się przed naszymi oczami tak, jakby się ziała naprawdę. Co robić wtedy? Najprościej zignorować całe zagadnienie. Hamlet u Szekspira nie udaje, że mówi po duńsku, tak jak Maria Stuart Słowackiego nie pozoruje angielszczyzny. Słuchacze zgadzają się milcząco na tę konwencję. Kłopoty zaczynają się dopiero wtedy, kiedy postacie sceniczne należą do różnych grup etnicznych, jak się to często zdarza we współczesnych filmach lub serialach Reżyserzy chwytają się tu różnych sposobów. Od całkiem naturalistycznych, kiedy każdy mówi po swojemu, a treść tłumaczą napisy, do rozwiązań połowicznych, kiedy postacie mniej ważne szwargocą do siebie coś, co i tak nie ma znaczenia dla akcji, po prostu dla stworzenia kolorytu lokalnego, a zasadnicze kwestie, np. między Hiszpanami, wypowiadane są po polsku. Niekiedy reżyser w ogóle nie przejmuje się tą sprawą, jak w komedii filmowej Marysieńka i Napoleon, gdzie wszyscy – Francuzi, Polacy, cesarz i lokaje – mówią sobie spokojnie po Reżyser kręcący poważny film historyczny uzależni zapewne swój sposób postępowania od okresu, w którym rozgrywa się akcja filmu. Jeżeli jest to wiek XIX lub epoka oświecenia, autentyczny język epoki doda tylko filmowi smaku. Ale już film o Reju z Nagłowic zmusi do kompromisów lingwistycznych, do pozornej tylko archaizacji, inaczej bowiem treść dzieła byłaby zrozumiała wyłącznie dla językoznawców, którzy, jak wiadomo, w przeciętnej sali kinowej stanowią znikomą podstawie: W. Kopaliński, Irrealizm języka w filmie, [w:] tenże: Koty w worku, czyli z dziejów pojęć i rzeczy, Warszawa 2004, s. 209– do tekstu na następnej (0-2 punkty)a) Na podstawie dwóch początkowych akapitów wyjaśnij znaczenie wyrażenia „iluzja języka”.PRZYKŁADOWA ODPOWIEDŹ: Bohaterowie filmowi mówią językiem zrozumiałym dla widzów, a nie swoim Podaj z tekstu dwa sposoby, za pomocą których tworzy się w filmie iluzję ODPOWIEDŹ:uwspółcześnienie mowy bohaterówobcokrajowcy mówią tak jak widzowieludzie pochodzący z różnych środowisk mówią tak (0-2 punkty)a) Przeprowadź analizę słowotwórczą wyrazu „słuchacz”. Napisz wyraz podstawowy i ODPOWIEDŹ:wyraz podstawowy: słuchać, przyrostek/formant/sufiks: –aczb) Podaj inny formant o tym samym znaczeniu słowotwórczym, co formant wypisany w poleceniu a).PRZYKŁADOWA ODPOWIEDŹ:–er LUB –arz LUB –el LUB inaczej zgodnie z zasadami tworzenia nazw wykonawców (0–2 punkty)a) W którym z wymienionych dzieł literackich mamy do czynienia z irrealizmem języka bohaterów?A. W W trenach Jana W powieściach historycznych Henryka W Zemście Aleksandra Uzasadnij swój ODPOWIEDŹ: Język bohaterów powieści historycznych Sienkiewicza tylko sprawia wrażenie, że jest archaiczny. W rzeczywistości to tylko pozorne postarzenie (0–3 punkty)a) Które z określeń najpełniej odpowiada stosunkowi autora do irrealizmu języka w filmie?A. Brak Wypisz z tekstu zdanie, w którym Kopaliński wprost wyraża swoją opinię o irrealizmie języka w ODPOWIEDŹ:Stuprocentowy realizm, osiągalny w architekturze, kostiumach czy obyczajach, tu by się nie przydał na nic LUBKiedy akcja odbiega od zakresu współczesnej polszczyzny i dzieje się na przykład w Polsce Bolesława Kędzierzawego, nie może już być mowy o realizmie języka, jeśli nasze audytorium ma coś z tej akcji zrozumieć LUBIluzja języka jest nie tylko usprawiedliwiona, ale i konieczna (…)c) Na podstawie tekstu sformułuj jeden argument uzasadniający stanowisko ODPOWIEDŹ: Dialogi muszą być zrozumiałe dla widza LUB posługiwanie się oryginalnym językiem przez bohaterów spowoduje brak zrozumienia u (0–2 punkty)Zdaniom z akapitu 3. przyporządkuj funkcję, jaką pełnią one w stosunku do sąsiadujących z nimi fragmentów tekstu. Rozwiązanie wpisz do ODPOWIEDŹ:a - 3b - 2c - 5Pobierz: ZADANIE 2Marcin TkaczykNa co komu logika?1. Każdy nauczyciel logiki bywa od czasu do czasu pytany o cel i sens uczenia się jego dyscypliny. Tadeusz Kotarbiński, wybitny polski uczony, zwykł był w takich sytuacjach mawiać: „pytanie »na co komu logika?« powinno być rozpatrywane jako część szerszego problemu: »na co człowiekowi rozum?«”. Kto nie widzi potrzeby uczenia się logiki, ten nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, do czego służy rozum. Każdy zaś, kto wie, do czego rozum służy, ma świadomość i tego, jak potrzebne jest wykształcenie jego naturalnej zdolności do jasnego myślenia, ścisłego wypowiadania się i poprawnego uzasadniania głoszonych Są tacy, którzy głoszą, że logika jest zbyt trudna, by zwykły śmiertelnik mógł wykształcić się w niej na jakimkolwiek rozsądnym poziomie. To, oczywiście, jest głupstwo. Skoro bowiem w cyrku słoń może opanować sztukę tańca, to należący do uniwersytetu reprezentant gatunku homo sapiens jest w stanie wyszkolić się w używaniu jednej matematycznej funkcji – Można jednak spotkać ludzi, którzy wątpią w związek umiejętności logicznego myślenia ze studiowaniem teoretycznej logiki. Ludzie ci, czasem nawet naukowo utytułowani, przypisują sobie samym praktyczne umiejętności logiczne, przyznając się zarazem do tego, że logiki nigdy nie zdołali się nauczyć. Mylą się. Wierzą oni naiwnie we własne zdolności do jasnego myślenia, precyzyjnego wypowiadania się i poprawnego uzasadniania, ponieważ nie są w stanie dostrzec logicznych błędów, które notorycznie popełniają. Skoro nie widzą własnych błędów logicznych, nie cierpią z ich powodu i upewniają samych siebie, że nie potrzebują kształcić się w logice. W ten sposób wpadają w zaklęty krąg nielogiczności. Gdyby zechcieli nauczyć się logiki, z przerażeniem odnosiliby się do nonsensów, które wcześniej wydawały się im całkiem rozsądne, a nawet głębokie. Albowiem, jak napisał Jan Łukasiewicz, wielki logik, kto wykształcił się w logice matematycznej, temu jakby łuski spadają z oczu, widzi on błędy tam, gdzie inni ich nie dostrzegają, i dostrzega nonsensy tam, gdzie wielu widzi jakąś tajemniczą głębię. Rzeczywiście, wyjąwszy zawodowych logików, studiujemy logikę nie po to, by coś – w domyśle: coś praktycznego – z nią zrobić. Raczej studiujemy logikę po to, by ona coś zrobiła z nami, w szczególności z naszym W pocie czoła wdrażając się w podstawowe rachunki logiczne, dzień po dniu, w rezultacie wielkiego wysiłku, przeżywszy liczne niebezpieczne przygody matematyczne i filozoficzne, wchodzimy w posiadanie skarbu kultury logicznej. Myśl człowieka logicznie wykształconego rożni się bowiem od naturalnej zdolności do logicznego myślenia mniej więcej tak, jak mistrzowski skok narciarski wykształconego sportowca rożni się od naturalnej zdolności do podskakiwania przy grze w podstawie: Marcin Tkaczyk, Logika. Wykład kursoryczny, Lublin [ [na prawach maszynopisu].Zadania do tekstu na następnej (0–1 punkt)Wypisz dwie opinie na temat logicznego myślenia, z którymi polemizuje autor ODPOWIEDŹ:1) Wyuczenie się logicznego myślenia jest zbyt trudne dla przeciętnego Logiczne myślenie jest człowiekowi dane przez naturę, więc nie trzeba się go (0–2 punkty)a) W swoim tekście autor przywołuje dwie analogie. Wypisz ODPOWIEDŹ:1) Przykład słonia, który się nauczył Przykład skoku Sformułuj dwie tezy, na rzecz których autor argumentuje, stosując ODPOWIEDŹ:1) Przeciętny człowiek może się nauczyć Logika nie jest człowiekowi dana przez naturę, trzeba się jej (0–2 punkty)Oceń, czy podane zdania są zgodne z tekstem. Wybierz T, jeśli zdanie jest zgodne z tekstem, lub N, jeśli nie Kotarbiński uważał, że człowiek ma naturalną zdolność do logicznego myślenia. słonia ma unaocznić niedorzeczność antytezy sformułowanej na początku akapitu 2. ostatnim zdaniu felietonu autor przestrzega przed pułapkami logiki teoretycznej. NIEZADANIE (0–1 punkt)Dokończ główną myśl felietonu – wybierz i zaznacz odpowiedź A albo B oraz jej uzasadnienie spośród odpowiedzi 1– logiki teoretycznej jestPRZYKŁADOWA ODPOWIEDŹ: B 2KONIECZNIE PONIEWAŻ KORZYSTNIE WPŁYWA NA JAKOŚĆ MYŚLENIA I WYPOWIADANIA SIĘ ZADANIE (0–2 punkty)Przyporządkuj numerom kolejnych akapitów literowe oznaczenia pytań. Odpowiedzią na pytanie powinien być cały Po co uczyć się logiki?b) Czy logika jest potrzebna?c) Dla kogo logika jest za trudna?d) Kto tkwi w „zaklętym kręgu nielogiczności”?e) Co na temat logiki twierdził Tadeusz Kotarbiński?f) Czy przeciętny człowiek może się nauczyć logiki?PRZYKŁADOWA ODPOWIEDŹ:1 - b2 - f3 - aZADANIE (0–1 punkt)Uzupełnij tabelę – dobierz do każdej funkcji sformułowanie służące podkreślaniu spójności tekstu. Wpisz odpowiedni numer do kolumny w tekścieA. Sygnalizuje wnioskowanieB. Sygnalizuje przeciwstawienie1) każdy bywa…2) można jednak…3) skoro bowiem…, to…PRZYKŁADOWA ODPOWIEDŹ:A - 3B - 2ZADANIE 3Wybierz jeden temat i napisz 1. Czy odkupienie winy zwalnia człowieka z odpowiedzialności za wyrządzone krzywdy? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, do całego utworu oraz do innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 MickiewiczPan TadeuszKsięga X: Emigracja. JacekImię zdrajcy przylgnęło do mnie jako ode mnie twarz obywatele,Uciekali ode mnie dawni przyjaciele;Kto był lękliwy, z dala witał się i stronił;Nawet lada chłop, lada Żyd, choć się pokłonił,To mię z boku szyderskim przebijał uśmiechem;Wyraz »zdrajca« brzmiał w uszach, odbijał się echemW domie, w polu. Ten wyraz od rana do zmrokuWił się przede mną, jako plama w chorym nie byłem zdrajcą kraju!...(…)*Uciekłem z kraju!Gdziem nie był! com nie cierpiał!Aż Bóg raczył lekarstwo jedyne się potrzeba było i naprawićIle możności to...(…)„Bardziej niźli z miłości, może z głupiej pychyZabiłem; więc pokora... wszedłem między mnichy,Ja, niegdyś dumny z rodu, ja, com był junakiem,Spuściłem głowę, kwestarz, zwałem się Robakiem,Że jako robak w prochu...”„Zły przykład dla Ojczyzny, zachętę do zdradyTrzeba było okupić dobremi przykłady,Krwią, poświęceniem się...Biłem się za kraj; gdzie? jak? zmilczę; nie dla chwałyZiemskiej biegłem tylekroć na miecze, na sobie wspominam nie dzieła waleczneI głośne, ale czyny ciche, użyteczne,I cierpienia, których nikt...”Udało mi się nieraz do kraju przedzierać,Rozkazy wodzów nosić, wiadomości zbierać,Układać zmowy... Znają i GalicyjanieTen kaptur mnisi – znają i Wielkopolanie!Pracowałem przy taczkach rok w pruskiej fortecy,Trzy razy Moskwa kijmi zraniła me plecy,Raz już wiedli na Sybir; potem AustryjacyW Szpilbergu zakopali mnie w lochach do pracy,W carcerdurum – a Pan Bóg wybawił mię cudemI pozwolił umierać między swoim ludem,Z Mickiewicz, Pan Tadeusz czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem, Wrocław rozwiązanie na następnej WYPRACOWANIEProblem winy i kary dotyczy wszystkich ludzi niezależnie od czasów i kręgów kulturowych, dlatego podejmowany był od wieków przez filozofów, etyków, moralistów, ale także przez twórców literatury i scenarzystów. Człowiek z natury jest dobry, ale ma wolną wolę, która umożliwia dokonywanie indywidualnych wyborów. Wybór zła często jest nieprzemyślaną odpowiedzią na bodźce zewnętrzne – skutkiem emocji, których nie kontrolujemy. Odkupienie winy jest zadośćuczynieniem za popełnione grzechy, czymś więcej niż żal i skrucha. Jest to czynienie dobra mające wynagrodzić zło, którego człowiek się dopuścił. Czy odkupienie winy zdejmuje z człowieka odpowiedzialność za wyrządzone krzywdy? Uważam, że człowiek, który uczynił zło – bez względu na to, czy zrobił to jednorazowo, czy wielokrotnie – do ostatnich chwil swojego życia może odkupić swoje winy. Odkupienie win jest dowodem pokory i skruchy, czynem, który pozwala na rehabilitację wobec innych i siebie. Sądzę jednak, że nie umożliwia ono zmazania odpowiedzialności za wyrządzone krzywdy. Człowiek tylko w uzasadnionych przypadkach zostaje uznany za niepoczytalnego – nieświadomego zła, które popełnił. Za wybory, których dokonujemy, zawsze pozostajemy odpowiedzialni – nawet jeśli działamy pod wpływem jest, że Jacek Soplica popełnił straszną zbrodnię. W dramatycznych okolicznościach, podczas szturmu Rosjan na zamek Horeszków, młody szlachcic wpadł w uniesienie i szał na widok triumfującego Stolnika, który lekceważył jego uczucie do swojej córki. W skrajnych emocjach, „z głupiej pychy”, rozgoryczony niespełnioną miłością zastrzelił ojca ukochanej Ewy. Konsekwencją strasznego czynu było „imię zdrajcy”, które przylgnęło do bohatera „jako dżuma”. Soplica, dumny i sławny, teraz został wzgardzony i odepchnięty nie tylko przez dawnych przyjaciół, ale nawet i „lada chłopa”, co stanowiło dodatkową ujmę dla jego honoru. Wykluczenie ze społeczności było motywacją do odkupienia win. „Poprawić się potrzeba było i naprawić, ile możności to…” – mówi umierający Soplica w swojej ostatniej spowiedzi. Uznanie i zrozumienie swoich win było w tym przypadku źródłem skruchy i powodem przemiany, jaka dokonała się bohaterze. Dlatego Jacek Soplica zdecydował się „wejść pomiędzy mnichy” i dla podkreślenia swojego uniżenia przybrać imię Robaka. W Księdze X bohater dokonuje rozliczenia ze swoją przeszłością. W związku z tym, że jego czyn interpretowany był jako zachęta do zdrady narodu, rozumiejąc, jak „zły przykład [dał] dla Ojczyzny”, postanowił odkupić to „dobremi przykłady, krwią, poświęceniem się”. Jego postępowanie potwierdza tę decyzję – Soplica nie wahał się znosić cierpienia, ryzykować więzieniem i życiem, byle tylko dokonać czynów, które pozwolą mu zrehabilitować się przez innymi ludźmi i przed samym sobą. Wielokrotnie poświęcał się dla ojczyzny, przelewając krew, ale także w roli emisariusza organizującego potajemnie Polaków do walki z zaborcą. Pokorę, której się nauczył w trakcie swojego kwestarskiego życia, widać w słowach: „Milej sobie wspominam nie dzieła waleczne/ I głośne, ale czyny ciche, użyteczne,/ I cierpienia […]”. Jednym z aktów zadośćuczynienia było bohaterskie uratowanie życia Hrabiemu i perspektywy lat Soplica, wspominając swoje życie, mówi, że poświęcenie się dla ojczyzny i dla innych ludzi było najlepszym lekarstwem na chorobę jego duszy dręczonej wyrzutami sumienia – lekarstwem zesłanym przez opatrzność. Zbrodnia, którą popełnił, paradoksalnie przybliżyła go do Boga i ukształtowała wewnętrznie. Bohater wierzy w Boże miłosierdzie, którego dowód upatruje w łasce dobrej śmierci: „a Pan Bóg wybawił mię cudem/ I pozwolił umierać między swoim ludem/ Z Sakramentami”. Ostatecznie Soplicy udaje się zasłużyć na przebaczenie Boga i odzyskać szacunek ludzi. Nie zdejmuje to jednak z niego odpowiedzialności za wyrządzone krzywdy. Do samej śmierci wyraz „zdrajca” prześladuje go jak „plama w chorym oku”. Przykład ten wskazuje, że mimo odbytej pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, nie możemy zdjąć z siebie odpowiedzialności za własne czyny i o nich zapomnieć – do ostatnich dni będą one ciążyć na naszym winy i pokuty podejmuje także Joseph Conrad w powieści „Lord Jim”. Tytułowy bohater to młody oficer, który – choć nade wszystko ceni sobie honor – dla uniknięcia odpowiedzialności opuścił wraz z całą załogą tonący statek, nie informując pasażerów o zbliżającej się katastrofie. Dręczony przez wyrzuty sumienia jako jedyny zjawia się w sądzie, aby wziąć odpowiedzialność za popełniony czyn. Proces i kara nie przynoszą jednak Jimowi ulgi. Z czasem nadarza się możliwość rozpoczęcia życia w nowym miejscu, a metamorfozę duchową bohatera symbolizuje zmiana imienia. Próbując odkupić swoją winę i odzyskać honor, Lord Lim angażuje się w walkę o pokój w Patusanie, a ostatecznie ginie, ponosząc odpowiedzialność za podjęte postaci, która próbuje odkupić swoje winy, jest także Gerry Conlon z filmu „W imię ojca”. To młody Irlandczyk mający na sumieniu drobne przestępstwa, które martwią jego ojca Giuseppe. W wyniku niefrasobliwości Gerry zostaje przez angielskie władze niesłusznie oskarżony o udział w zamachu bombowym i po brutalnym śledztwie skazany na karę wieloletniego więzienia. Do więzienia trafia także jego ojciec, ze względu na swój spokój i pobożność będący od lat obiektem drwin Gerry’ego, który widzi w nich tylko naiwność i uległość. Dopiero podczas odbywania kary Gerry zaczyna dostrzegać swoje błędy, zmienia się także jego stosunek do ojca – aczyna odkrywać jego mądrość i siłę ducha. Mimo że Giuseppe nigdy nie obwiniał syna za los, który im obu zgotował, po jego śmierci Gerry właśnie „w imię ojca” podejmuje heroiczną walkę o uniewinnienie. Tę walkę można uznać za formę odkupienia winy. Postawa bohatera zostaje nagrodzona: po wyjściu z więzienia Gerry dostaje szansę na nowe, dobre życie i chcemy wierzyć, że ją wykorzysta, choć pamięć o śmierci ojca pozostanie w nim na przykłady wskazują, że człowiek może trwać w grzechu lub próbować odkupić swe winy, jednak odpowiedzialności za wyrządzone zło nie pozbędziemy się nigdy. Popełnione czyny są częścią przeszłości, o której nie da się zapomnieć. Ulgę może jednak przynieść doświadczenie przebaczenia, co stało się udziałem bohatera Mickiewicza, zmierzenie się z konsekwencjami swoich decyzji, na co zdecydował się Jim, czy podjęcie skutecznej próby zmiany życia na wzór Gerry’ Temat 2. Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 Kamil BaczyńskiSpojrzenieNic nie powróci. Oto czasyjuż zapomniane; tylko w lustrachzasiada się ciemność w moje własneodbicia – jakże zła i znam, na pamięć znam i nie chcępowtórzyć, naprzód znać nie mogęmoich postaci. Tak umieramz półobjawionym w ustach teraz znów siedzimy kołem,i planet dudni deszcz – o mury,i ciężki wzrok jak sznur nad stołem,i stoją ciszy jeden z nas – to jestem ja,którym pokochał. Świat mi rozkwitłjak wielki obłok, ogień w snachi tak jak drzewo jestem drugi z nas – to jestem ja,którym nienawiść drżącą począł,i nóż mi błyska, to nie łza,z drętwych jak woda trzeci z nas – to jestem jaodbity w wypłakanych łzach,i ból mój jest jak wielka czwarty ten, którego znam,który nauczę znów pokoryte moje czasy nadaremnei serce moje bardzo chorena śmierć, która się lęgnie we X 43 Kamil Baczyński, Wybór poezji, Wrocław Pobierz: PRZYKŁADOWE WYPRACOWANIEWiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, jak wskazuje data zamieszczona pod tekstem, napisany został niespełna rok przed tragiczną śmiercią poety w powstaniu warszawskim. Tytuł „Spojrzenie” może odnosić się do spojrzenia w głąb siebie, którego dokonuje podmiot mówiący, reprezentant młodych ludzi wrzuconych w wir wojny (świadczy o tym używanie czasowników w 1. osobie liczby pojedynczej i w 1. osobie liczby mnogiej). To „spojrzenie” jest jednocześnie próbą określenia swej tożsamości, zmienionej pod wpływem wojennej w której znajduje się osoba mówiąca w wierszu, jest dla niej przytłaczająca. Ze smutkiem mówi o straconych bezpowrotnie czasach młodości poświęconych walce, a nie beztroskiemu dojrzewaniu. Pesymizm tych wspomnień podkreślony został przez metafory: widoczną już w strofie pierwszej ciemność, która, jak coś lotnego, złowrogiego zsiada się w odbiciach w lustrze, zakłócając prawidłowy odbiór. Mówiący znajduje się w niezwykłej sytuacji, którą opisuje w strofie drugiej. Otwiera ona kosmiczną niemal perspektywę zagłady, znaną także z wiersza Baczyńskiego „Ten czas”. Zarówno w podanym tekście, jak w przywołanym utworze „Ten czas” pojawiają się wspólne motywy: ciemność, sznury i, najważniejszy według mnie, motyw dudnienia. Odsyła on zarówno w „Spojrzeniu”, jak i w wierszu „Ten czas” do niesprecyzowanych zagrożeń, jakie niesie wojna. Dudniący deszcz napawa strachem, tak samo jak dudniące głowy („Ten czas”)– obydwa obrazy nie wróżą niczego dobrego, potęgują strach. Dudniący deszcz tworzy pejzaż apokaliptyczny, w którym „ja” liryczne widzi siebie w swoistym nie tylko rozdwojeniu, ale w czterech osobach. Poeta potwierdza to w każdym z pierwszych wersów 4., 5., 6. i 7. zwrotki: I jeden z nas – to jestem ja; a drugi z nas – to jestem ja; a trzeci z nas – to jestem ja; i czwarty ten. Ma poczucie utraty tożsamości spowodowane dramatem wojny, koniecznością wzięcia udziału w walce, do której przecież nikt go nie przygotował. Wchodził z wiarą w życie – pokochał, aby zaraz począć nienawiść. Płacze nad sobą, gdyż przeraża go świadomość tego, że już nigdy nie uda mu się powrócić do jasnego życia, które pamięta z czasów młodości, nie uda mu się odzyskać na zawsze straconej niewinności. Jego dramatyczną sytuację podkreśla porównanie: ból mój jest jak wielka ciemność. Dramat „ja” mówiącego uwydatniony jest w ostatniej strofie, w której widzi on siebie jako czwartego, którego zna. Przez moment w drugim wersie tej strofy pojawia się jakaś nikła nadzieja, próba powrotu, nauka pokory. Jest to jednak złudne, gdyż za moment mówiący stwierdza, że jego serce jest na zawsze chore, zarażone śmiercią, co oznacza, że już nigdy nie będzie mógł patrzeć na świat jasno, gdyż ta śmierć się w nim „lęgnie sama”. Raz „wyzwolona”, „dopuszczona” do głosu, na zawsze go Kamil Baczyński ma świadomość mroczności czasów wojny nie tylko dlatego, że życie wielu ludzi było zagrożone. Najgorsza dla niego jest świadomość spustoszenia moralnego, które ten ekstremalny czas wytworzył. Nauczeni w młodości zasad, młodzi ludzie musieli w czasie wojny zapomnieć, co to litość, sumienie, o czym pisał Baczyński w wierszach „Pokolenie” (Nas nauczono. Nie ma litości.) czy „Elegia o... chłopcu polskim”. W ostatnim tekście mowa jest o tym, że „synek” ginie, ale postawiony przez poetę na końcu ostatniego wersu znak zapytania, sprawia, że dokładnie nie wiadomo, czy powodem jego śmierci jest „zbłąkana kula”, czy „pęknięte serce”, które nie wytrzymało okropności wojny, nie mogło znieść dramatycznego widoku „wisielców” i „rudej krwi”.Zatem wiersz „Spojrzenie”, podobnie jak inne, wspomniane wcześniej wiersze poety, to podróż w głąb siebie, z której płynie wiedza, że: Nic nie powróci. Oto czasy już zapomniane. Początkowe słowa utworu można by uznać jednocześnie za jego pesymistyczną puentę. Wojna zmieniła świat, ale przede wszystkim zmieniła człowieka. Podkreśla to tak charakterystyczny dla poezji Baczyńskiego kontrast między światem dawnym i obecnym, między dawnym i obecnym „ja”. Motyw lustra pojawiający się w strofie pierwszej odsyła czytelnika do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, jaki jest odbijający się w nim człowiek. Wewnętrzne rozbicie obserwowane w sobie samym prowadzi Baczyńskiego do dramatycznej refleksji, która zamyka utwór: Serce moje bardzo chore na śmierć, która się lęgnie we mnie. Nie ma tu nadziei, jest za to, być może, przeczucie zbliżającej się śmierci. Dziennie wysyła się około 40 miliardów e-maili, które są obecnie główną formą komunikacji pisanej. Jako że grzeczność, kultura osobista i dobre wychowanie nadal są cechami pożądanymi nie tylko w kontaktach bezpośrednich, ale także w korespondencji, która w dzisiejszych czasach zdominowana jest przez pocztę elektroniczną – warto znać zasady, które nią rządzą. fot. Poprawne napisanie e-maila mimo tego, że wydaje się błahostką, kryje w sobie wiele pułapek. Oto kilka wskazówek, które pomogą nam zaprezentować się z najlepszej strony i sprawią, że adresat (szczególnie jeśli nie znamy go osobiście) odbierze nas jako ludzi poważnych. Błąd 1: Kompromitujący lub nieadekwatny adres e-mail Po pierwsze, jeżeli chcemy być postrzegani jako osoby poważne i profesjonalne, powinniśmy zadbać o to, by nasz adres e-mail również taki był. Najbezpieczniej nazwać go swoim imieniem i nazwiskiem. Pamiętajmy, że adresy typu „kasiabuziaczek” czy „kicia25” są niedopuszczalne w kontaktach biznesowych. Nieprofesjonalny adres e-mail. Nasza redakcyjna praktyka pokazuje, że problem ten często dotyczy osób ubiegających się o pracę. Niestety CV zawierające e-maile z pseudonimami i zdrobnieniami nie skłaniają do umówienia się z taką osobą na rozmowę kwalifikacyjną. W adresie e-mail istotna jest także nazwa domeny, która stoi za znakiem małpy. Osoba prywatna powinna legitymować się adresem e-mail założonym na poważnym serwerze. W Polsce przykładami serwisów świadczących takie usługi są: gmail, wp, interia czy onet. Kompromitujący adres e-mail to nie jedyna sytuacja, w którym adres nadawcy może być problemem. Czasem zdarza się, że firma posiada wiele marek i konieczne jest wysyłanie maili z różnymi nazwami domeny po „małpie” (@). Warto ustawić najważniejszy e-mail domyślny i pamiętać o konieczności jego zmiany, jeśli sytuacja tego wymaga. Pozostając przy temacie rozmowy kwalifikacyjnej… Profesjonalny wizerunek w jej trakcie jest równie ważny jak obietnica, którą złożyliśmy wysyłając świetnie przygotowane CV. Właśnie dlatego warto zainwestować w garnitur wysokiej jakości. Warto wiedzieć jak rozpoznać dobry garnitur i jakich błędów nie popełniać kupując swój pierwszy egzemplarz. Nierzadko mogą to być bardzo kosztowne pomyłki, których stosunkowo łatwo można ominąć. Zapoznaj się z filmem video, który rozwieje wszystkie Twoje wątpliwości klikając w baner poniżej. Błąd 2: Nieprawidłowy adres odbiorcy Wysłanie treści do nieodpowiedniego adresata może spowodować negatywne konsekwencje. fot. Interfejsy większości serwisów e-mailowych pomagają dzisiaj swoim użytkownikom tzw. autouzupełnianiem wpisywanych adresów e-mail w pole „Do:”. Nieuwaga podczas wypełniania tego pola może skończyć się wysłaniem e-maila do niewłaściwego adresata. Taka sytuacja może doprowadzić do nieprzekazania informacji lub, co gorsza, przekazania jej w niepowołane ręce. Błąd 3: Brak tematu wiadomości Istotnym elementem wiadomości elektronicznej jest także jej temat, który wciąż jest lekceważony przez wielu nadawców. Często w pośpiechu pomijamy to pole lub wpisujemy w nie kilka przypadkowych liter z klawiatury. Temat wiadomości jest niezwykle istotny z dwóch powodów. Po pierwsze, kiedy wysyłamy maila do osoby, której nie znamy, istnieje możliwość, że brak tematu zadecyduje o jej zignorowaniu lub usunięciu. Jednak większy problem powstaje, kiedy nie wpisujemy tematów wiadomości, gdy korespondujemy z kimś często. Przy okazji wyszukiwania ważnego maila z przeszłości, w wynikach wyszukiwania pojawia się wtedy kilkadziesiąt wiadomości o treści „Brak tematu”. W której z nich jest treść, której szuka adresat? Podobna sytuacja ma miejsce, kiedy nadawca rozpoczyna nowy wątek korespondencji, ale robi to odpowiadając na starego maila bez zmiany tematu. Błąd 4: Błędne przywitanie Tradycja pisania maili jest stosunkowo krótka i przez to w polszczyźnie nie posiada ona jeszcze wykształconych wzorców stylistycznych i formalnych. Wiadomość elektroniczna nawiązuje do dwóch rodzajów komunikacji: do tradycyjnego listu oraz do rozmowy bezpośredniej. W związku z tym, wiele osób ma problem z tym jak ją zacząć. Jeśli piszemy wiadomość prywatną, śmiało możemy rozpocząć od: Cześć, Hej, Droga Kasiu lub po prostu Kasiu (używając wołacza, nigdy mianownika – Kasia). Jeżeli jednak piszemy wiadomość służbową, sprawa jest nieco bardziej skomplikowana. Mimo tego, że Internet niweluje dystans między jego użytkownikami, nie można pozwolić sobie na wysłanie do przełożonego maila rozpoczynającego się nagłówkiem Cześć. Najczęściej popełnianym błędem jest rozpoczynanie wiadomości służbowej od słowa Witam. Wyraża ono wyższość nadawcy nad odbiorcą, ponieważ sugeruje powitanie odbiorcy maila w przybytku nadawcy (mieszkaniu, domu, rezydencji, na przyjęciu itp.). Słowo Witam jest poprawne w sytuacji, kiedy podczas faktycznych odwiedzin dowolnej natury gospodarz wita gości w swoim domu. No dobrze, tylko w takim razie jak rozpocząć e-mail by uniknąć kompromitacji? Najbezpieczniejszym i najbardziej eleganckim rozwiązaniem jest użycie sformułowania Szanowny Panie/Szanowna Pani (po nagłówku stawiamy przecinek). Używamy go także w sytuacjach, kiedy piszemy do kogoś po raz pierwszy. Sformułowanie to jest najbardziej formalne i na pewno nikogo nie urazi. Jeśli wiadomość e-mail kierujemy do osoby, której nie znamy, stosowanie zwrotów typu Panie Krzysztofie, Pani Joanno jest absolutnie niedopuszczalne. Zwrotu tego używamy tylko wtedy, kiedy jesteśmy w stanie zwrócić się tak wobec danej osoby również w rzeczywistości. Jeżeli korespondujemy z kimś kilkukrotnie w ciągu jednego dnia, nie rozpoczynamy każdego e-maila od nagłówka, tylko od razu odpowiadamy na otrzymaną wiadomość. Błąd 5: Niepoprawne zaadresowanie wiadomości e-mail Standardowy interfejs poczty e-mail zapewnia trzy pola, w które można wpisać adres odbiorcy „Do”, „Dw” i „Udw”. Poniżej zamieszczony jest opis zastosowania każdego z nich. 1. „Do” (ang. To) – główny adresat wiadomości, kiedy tylko dwie osoby zaangażowane są w proces komunikacji. Jedyny wypadek, w którym w polu „Do” nie pojawia się adres e-mail adresata opisano w podpunkcie nr 3. 2. „Dw” (ang. CC) – oznacza „do wiadomości” (ang. carbon copy) – w polu tym powinien pojawić się adres e-mail osoby (osób), która nie jest adresatem wiadomości, ale powinna również ją odczytać. Wykorzystanie pola „Dw” jest stosowne, kiedy o danej sprawie powinien wiedzieć przełożony lub współpracownicy zaangażowani w sprawę, której dotyczy e-mail. Jeśli nadawca używa pola DW, podczas odpisywania na maila konieczne jest użycie przycisku „Odpowiedz wszystkim” (ang. reply to all), który zapewni, że nasza odpowiedź dotrze do wszystkich zainteresowanych i oszczędzi nam konieczności kopiowania i wklejania ich adresów e-mail. 3. „Udw” (ang. BCC) – oznacza „ukryte do wiadomości” (ang. blind carbon copy) – w polu tym powinien pojawić się adres e-mail osoby (osób), która ma odczytać wiadomość, ale adresat nie powinien wiedzieć o ich udziale w korespondencji. Znajomość prawideł zastosowania tego pola jest niezwykle ważna, ale niestety niepowszechna. Choć ciężko w to uwierzyć, cały czas zdarzają się sytuacje, w których pracownik firmy wysyłając np. zapytanie ofertowe umieszcza adresy e-mail wszystkich adresatów (różnych firm) w polu „Do”, zamiast w polu „Udw”, w którym adresy te byłyby niewidoczne dla adresatów. Jest to pomyłka niewybaczalna, ponieważ ujawnia rozpatrywanych kontrahentów, a często także listę podwykonawców. Należy pamiętać, że jeśli użyjemy tej opcji kilkakrotnie w ciągu jednego dnia, wpisując dużą liczbę adresatów (np. 50), może włączyć się filtr antyspamowy i zablokować możliwość wysyłania wiadomości na okres nawet do 2 miesięcy. Błąd 6: Nieodpowiednio sformatowany tekst Podczas pisania maili obowiązuje najbardziej elegancka zasada świata „mniej to więcej” (ang. less is more). Należy zadbać o to, aby w tworzonym mailu nie pojawił się nadmiar formatowania. Trzeba pamiętać o odpowiednim rozmiarze czcionki. W korespondencji biznesowej niedopuszczalne jest stosowanie kolorowego tła i grafik. Kolejnym błędem jest pisanie wielkimi literami (z włączonym klawiszem „Caps Lock”), np. CO U CIEBIE SŁYCHAĆ? W Internecie wielkie litery rozumiane są jako przejaw krzyku i agresji. Wiele osób w ten sposób nieumiejętnie zaznacza najistotniejsze elementy wiadomości. Choć w większości przypadków to nieeleganckie, jeśli naprawdę zależy nam na podkreśleniu istotności jakiegoś fragmentu wysyłanego tekstu, lepiej go podkreślić lub pogrubić. Tego typu zabieg powinien jednak pojawić się wyłącznie w korespondencji pomiędzy przełożonym i podwładnym lub przy okazji przesyłania ważnego harmonogramu lub instrukcji do większej grupy osób. W profesjonalnych mailach używa się tylko przeciętnego rozmiaru czcionki w kolorze czarnym. Włączony CapsLock odbierany jest jako krzyk. Błąd 7: Co z emotikonami? Co z popularnymi buźkami? Jedni je uwielbiają, innych irytują. Co ciekawe, emotikony bywają pożyteczne. Często zapobiegają błędnej interpretacji tego, co chcemy przekazać w naszej wiadomości (np. gdy chcemy zażartować). Coraz częściej pojawiają się w wiadomościach i nie ma w tym nic złego, o ile są to wiadomości prywatne. Używanie emotikonów w korespondencji służbowej jest mało profesjonalne i niepoważne, dlatego lepiej zachować je na korespondencję ze znajomymi. Jednak nawet wtedy warto pamiętać, aby posługiwać się pojedynczymi emotikonami, a nie całymi ich kombinacjami. Używanie zbyt dużej ilości emotikonów może być postrzegane jako nieprofesjonalne. Błąd 8: Zbyt długi czas odpowiedzi Wiele osób często zastanawia się, po jakim czasie należy odpisywać na otrzymane maile. W korespondencji biznesowej, najbardziej pożądane są odpowiedzi udzielone w przeciągu jednego dnia roboczego. Jeśli to jednak niemożliwe, np. z uwagi na urlop lub delegację, należy pamiętać o odpowiednim ustawieniu autorespondera (wiadomości generowanej jako automatyczna odpowiedź za każdym razem, kiedy otrzymamy maila). Poinformuje on adresatów podczas naszej nieobecności, że odpowiedzi nie należy się spodziewać w bezpośredniej przyszłości. Na prywatne wiadomości można odpisać po kilku dniach – ich nadawcy zwykle mają numer telefonu adresata i w pilnych sprawach mogą po prostu zadzwonić. Błąd 9: Wysyłanie załączników Firmy używają skrzynek e-mail zlokalizowanych na serwerach komercyjnych. Mają one zwykle ograniczoną pojemność. Wysyłanie wiadomości z bardzo dużymi załącznikami może łatwo doprowadzić do ich zapełnienia, co jest wyjątkowo niepraktyczne. Skany dokumentów, wielkie cenniki w PDF albo rozbudowane elementy graficzne, które niepotrzebnie zamieniają prostego maila w giganta o objętości kilkudziesięciu megabajtów, bardzo często są źródłem frustracji odbiorców. Oprócz tego, gdy wysyłamy wiadomość z załącznikiem, warto wspomnieć o tym w treści e-maila, aby adresat nie przegapił załączonego pliku. Pusta wiadomość z załącznikiem jest nie tylko bardzo trudna do odszukania po jakimś czasie od wysłania, ale także świadczy o braku organizacji i profesjonalizmu nadawcy. Błąd 10: Nieeleganckie zakończenie wiadomości Kończenie wiadomości, podobnie jak ich rozpoczynanie, dla wielu osób jest dość problematyczne. Jak zatem kulturalnie i grzecznie zakończyć e-mail? Korespondencja służbowa ponownie wymaga od nas powagi i elegancji. Najbardziej kulturalnym zakończeniem wiadomości będzie zwrot Z poważaniem lub Z wyrazami szacunku, który świadczy o szacunku jakim darzymy adresata. Jeżeli korespondencja jest nieco mniej oficjalna, można zakończyć list uprzejmym sformułowaniem Pozdrawiam/Z pozdrowieniami. W korespondencji prywatnej możemy pozwolić sobie na większą pobłażliwość i wylewność pożegnań. W obu przypadkach ważne jest podpisanie wiadomości – w korespondencji służbowej imieniem i nazwiskiem (lub inicjałami, jeżeli często korespondujemy z daną osobą), w prywatnej tylko imieniem. W korespondencji służbowej konieczny jest także podpis firmowy, który powinien uwzględniać nazwę firmy i dokładny adres fizyczny, a także www. Można także zdecydować się na umieszczenie niewielkiej grafiki z logo firmy. W przypadku osób piastujących niektóre stanowiska (np. księgowej) dopuszczalne jest także umieszczenie w podpisie maila dokładnych danych firmy (NIP, REGON, KRS) oraz numeru konta. Korespondencja e-mail w języku angielskim Niezwykle często zdarza się, że język polski nie jest już jedynym językiem, w którym korespondujemy. Oczywiście najczęściej używaną alternatywą jest język angielski, który w świecie korporacyjnym jest lingua franca. Relacje formalne w języku angielskim są różne od tych w naszym języku i przekłada się to bezpośrednio na korespondencję. Poniżej prezentujemy rozpoczęcia i zakończenia maila w języku angielskim do anonimowego Johna Clarksona: Dear Sir Yours faithfully Dear Mr. Clarkson Kind/Best regards Dear John Regards John Cheers Pod zakończeniem maila piszemy oczywiście imię i nazwisko nadawcy. Nazwisko możemy pominąć, jeśli wysyłana wiadomość jest nieformalna. Warto dodać pewne rozróżnienie dotyczące zakończenia formalnego. Wyrażenia Yours sincerely używamy, kiedy znamy adresata, do którego piszemy. Sformułowanie Yours faithfully zastosujemy, kiedy osoba, do której wysyłamy wiadomość jest dla nas nieznajoma. Obydwa zwroty oznaczają Z poważaniem. Obecne trendy w korespondencji korporacyjnej w języku angielskim są takie, że wszyscy zwracają się do siebie po imieniu, więc czasem korespondencja w języku angielskim toczy się w sposób, w który po polsku byłby nie do zaakceptowania. Warto także zapamiętać, że forma „Panie Michale/Pani Agato” w języku angielskim nie występuje. Innymi słowy, poprawne tłumaczenie zwrotu „Panie Michale,…” (PL) to „Michał,…” (EN). A oto krótkie podsumowanie wszystkich zwrotów powitalnych i pożegnalnych w języku polskim i angielskim: Korespondencja elektroniczna ma to do siebie, że często zmuszeni jesteśmy „rozmawiać” z osobami, których nie znamy. Musimy zatem w minimalnej liczbie słów i zabiegów edytorskich wywrzeć dobre „pierwsze wrażenie”. Unikając dziesięciu opisanych powyżej błędów, jako autorzy maili bez wątpienia będziemy postrzegani jako osoby poważne i profesjonalne. Jakie są Wasze doświadczenia z wysyłaniem maili? Czy opisane powyżej zasady były Wam już znane? Inne wpisy z tej kategorii Ikona elegancji: Grace Kelly Dyrektor kreatywny Chanel i guru współczesnej mody, Karl Lagerfeld, powiedział o niej, że była najpiękniejszą blondynką XX wieku. Stwierdził także, że żadna gwiazda kina ani arystokratka nie może równać się z jej wyczuciem stylu i elegancją. Grace Kelly, bo o niej mowa, w latach 50. była na ustach wszystkich – w USA jej wizerunek można było spotkać na każdym kroku. Świat, nieco znudzony wizerunkiem kuszącej uwodzicielki, który wykreowała Marilyn Monroe, oszalał na punkcie niebieskookiej blondynki, która prócz urody miała także maniery wielkiej damy i ogromną klasę. Odrobina historii Grace Kelly urodziła się 12 listopada 1929 roku w Filadelfii w zamożnej rodzinie. Dorastała w dobrobycie i dostatku, jej rodzice byli jednak bardzo surowi i rygorystyczni. Cenili sobie konserwatywne i katolickie wartości, w takim też duchu wychowywali czwórkę swoich dzieci. Już jako mała dziewczynka marzyła o karierze aktorskiej, wiedziała jednak, że zaborczy rodzice nigdy nie zgodzą się na to, by ich córka została aktorką. Przewrotny los sprawił, że Grace nie zdała egzaminu z matematyki, co uniemożliwiło jej podjęcie studiów. Ku niechęci rodziców młoda panna Kelly bez wahania zdecydowała się podjąć naukę w Amerykańskiej Akademii Teatralnej w Nowym Jorku. Początkowo, by osiągnąć finansową niezależność, dorabiała jako fotomodelka. Nieśmiała i wstydliwa dziewczyna szybko rozwinęła skrzydła. Kariera aktorska Jej pierwszymi krokami aktorskimi były niewielkie role w serialach i broadwayowskich przedstawieniach, dzięki którym szybko została zauważona. Debiutowała w 1951 roku epizodyczną rolą w filmie Czternaście godzin. Rok później zagrała pierwszą poważną rolę w westernie W samo południe i wówczas okrzyknięto ją najbardziej obiecującą aktorką Hollywood. W 1954 za rolę, którą zagrała u boku Clarka Gable’a w filmie Mogambo, otrzymała Złoty Glob, a w 1955 zdobyła Oscara za film Dziewczyna z prowincji. Rok 1954 należał do najbardziej pracowitych w karierze Grace Kelly. Młoda aktorka stała się muzą sławnego reżysera Alfreda Hitchcock’a i to dzięki niemu już na zawsze wpisała się w historię kina. Uważał ją za najlepszą aktorkę od czasów Ingrid Bergman. Zagrała w trzech filmach reżysera: M jak morderstwo, Okno na podwórze, Złodziej w hotelu. Później wystąpiła jeszcze w dwóch produkcjach: w filmie Łabędź i musicalu Wyższe sfery u boku Franka Sinatry. Lato 1955 roku okazało się przełomem w życiu Grace Kelly. Właśnie wtedy w Cannes poznała księcia Monako Rainiera III Grimaldi. Przewrotny los spłatał Grace kolejnego figla. Oto książę, którego początkowo uważała za „nudy w grafiku”, okazał się miłością jej życia. Osiem miesięcy później monarcha oświadczył się aktorce. „Filmowy sen” Grace Kelly trwał zaledwie pięć lat. W 1956 roku po ślubie z księciem Monako zakończyła błyskotliwą karierę, ponieważ koronowanej głowie nie wypadało grać w filmach. Alfred Hitchcock do końca życia nie mógł pogodzić się z jej decyzją. W 1962 próbował namówić, wówczas już księżną Monako, do zagrania roli w thrillerze Marnie. Grace początkowo uzyskała zgodę męża, jednak później książę zmienił zdanie i nie pozwolił żonie wrócić na duży ekran. Do gry w filmach nigdy nie wróciła. Tęsknota za aktorstwem towarzyszyła jej do końca życia. Grace Kelly i jej romanse W młodości aktorka miała wielką słabość do starszych i żonatych mężczyzn. Podczas kariery w Hollywood w życiu Grace Kelly było ich kilkunastu. Mimo oficjalnie wykreowanego wizerunku kobiety niedostępnej i dystyngowanej, brukowa prasa ciągle odkrywała i śledziła nowe romanse i skandale z piękną aktorką w roli głównej. Wśród jej kochanków wymienia się między innymi czterech największych gwiazdorów Hollywood lat 50.: Gary’ego Coopera, Cary’ego Granta, Clarka Gable’a oraz Olega Cassiniego, projektanta mody. MGM, wytwórnia filmowa reprezentująca interesy Grace Kelly, płaciła paparazzim za wyciszanie i ukrywanie skandali wybuchających wokół młodej aktorki. Amerykańska gwiazda poślubiła księcia „Ślub stulecia”, bo tak określano zaślubiny księcia Raineira z Grace Kelly, odbył się 19 kwietnia 1956 roku w monakijskiej Katedrze Św. Mikołaja. Zaproszono na niego 600 gości, a relację telewizyjną obejrzało około 30 milionów widzów. Największą sensację wzbudzała oczywiście suknia ślubna Grace Kelly. Odkąd ogłoszono książęce zaręczyny wszyscy zastanawiali się, na jaką suknię zdecyduje się amerykańska gwiazda. Postawi na klasykę czy zdecyduje się na coś bardziej ekstrawaganckiego? W dniu ślubu oczy całego świata zwróciły się na Monako. Gdy Grace Kelly pewnym i spokojnym krokiem weszła do Katedry, olśniła wszystkich. Suknia była klasycznym przykładem stylu New Look, wylansowanego przez Christiana Diora. Została zaprojektowana przez projektantkę kostiumów wytwórni filmowej MGM – Helen Rose. Ozdobiona perłami gorsetowa góra sukni została wykonana z koronki i jedwabiu. Do wykonania rozkloszowanego dołu wykorzystano 25 metrów jedwabistej tafty i 100 metrów jedwabnej siatki. Kelly zdecydowała, że na głowę włoży czepek udekorowany kwiatami pomarańczy inspirowany szekspirowską Julią i przepiękny długi koronkowy welon. Jej suknia ślubna została okrzyknięta najpiękniejszą suknią wszech czasów. Miała ogromny wpływ na modę ślubną i do dziś inspiruje elegancji Grace Kelly za ikonę stylu uchodziła jeszcze przed poślubieniem księcia Monako. U szczytu swojej sławy, w latach 50. była jedyną aktorką w Hollywood, która na plan zdjęciowy przychodziła w futrze z norek, białych rękawiczkach i nienagannie ułożonych włosach. Aktorka uwielbiała jedwab i drogą, wyszukaną biżuterię. W czasach swojej kariery aktorskiej nie korzystała z pomocy stylistek. Mało tego, często sama doradzała lub podpowiadała filmowym kostiumografom, jak powinna być ubrana grana przez nią postać. Po ślubie z monakijskim księciem jej stylizacje podziwiał cały świat. Księżna zachwycała i inspirowała w każdej sytuacji; czy to krocząc po czerwonym dywanie, czy towarzysząc mężowi na oficjalnym spotkaniu, czy też zwyczajnie spacerując po ogrodzie. Na wielkie bale, przyjęcia czy gale, które były nieodłącznym elementem dworskiego życia, monakijska księżna wybierała wieczorowe kreacje od czołowych domów mody takich jak Dior, Givenchy, Balenciaga, Lanvin, Chanel czy Yves Saint Laurent. Uwielbiała kroje, które podkreślały jej sylwetkę. Najlepiej czuła się w sukniach w stylu lat 50., które charakteryzowała gorsetowa góra podkreślająca talię i mocno rozkloszowana spódnica. Wybierała te uszyte z tiulu, szyfonu lub jedwabiu. Grace Kelly w wieczorowych kreacjach uwielbiała eksponować szyję, ramiona i dekolt. Często swoje stylizacje dopełniała luksusową biżuterią – najczęściej zakładała perły lub kolie z brylantów, ramiona okrywała futrzaną etolą. Nieodłącznym elementem jej stroju stały się także długie białe rękawiczki. Stawiała na neutralne kolory takie jak biel i czerń, czasami decydowała się na suknie w kolorze srebra lub złota. W ciągu dnia neutralne i stonowane barwy zamieniała na nieco bardziej żywe, najczęściej pastelowe kolory. Lubiła proste garsonki, jedwabne szmizjerki i krótkie tweedowe marynarki, które łączyła z rozkloszowaną lub ołówkową spódnicą. Często pokazywała się w sukienkach – najczęściej decydowała się na wzorzystą i rozkloszowaną, zawsze przewiązaną paskiem w tali, a dopełnieniem stroju był cienki płaszcz nonszalancko zarzucony na ramiona. Proste stylizacje uzupełniała idealnie dobranymi dodatkami, które były „wisienką na torcie” w każdym zestawie. Grace Kelly uwielbiała duże klasyczne torebki. Jej ulubionym modelem była ta marki Hermes, później „ochrzczona” jej nazwiskiem. Kultową dziś Kelly Bag rozsławiła w 1956 roku, kiedy to zasłaniała nią ciążowy brzuszek, chcąc ukryć go przed wścibskimi paparazzi. Po tym wydarzeniu sprzedaż torebki spektakularnie wzrosła. Stąd Hermes nazwał ją nazwiskiem księżnej Monako. Ta prosta trapezowa torba z delikatnej cielęcej skóry, zapinana poziomo z niewielką klapą z paskiem i kłódką wykonaną z białego lub żółtego złota do dziś jest synonimem luksusu. Kelly Bag do dziś bije rekordy popularności, a kobiety czekają na nią nawet kilka lat. Nieodłącznym elementem jej dziennych stylizacji był kapelusz lub turban, który ożywiał oficjalną całość. Księżna Monako uwielbiała nakrycia głowy! Mimo tego, że pracownicy dworu uważali jej kapelusze za nieco ekstrawaganckie i zbyt wymyślne, Grace Kelly nigdy z nich nie zrezygnowała. Księżna Monako znana była także z zamiłowania do okularów przeciwsłonecznych, które nosiła niezależnie od pory dnia. Najczęściej można było ją zobaczyć w klasycznych „kocich oczach” lub w modelu Wayfarer. Do jej ulubionych należały te marki Ray-Ban oraz Oliver Goldsmith. Kwintesencją elegancji w jej codziennych stylizacjach były białe lub czarne skórzane rękawiczki, które dobierała do prostych sukienek i żakietów. Grace Kelly zawsze wyglądała perfekcyjnie. Jej prywatne, na pozór proste i niewyszukane stylizacje były eleganckie i niewymuszone. Gdy księżna miała czas dla siebie, najczęściej spacerowała lub poświęcała go dzieciom. Wówczas decydowała się na styl casualowy, stawiała na elegancję w stylu safari. Uwielbiała luźne spódnice i lniane lub płócienne spodnie (w kolorze beżowym lub khaki) do połowy łydki, zwężające się ku dołowi z wysoką talią, popularnie znane jako spodnie capri. Dobierała do nich jedwabną koszulę lub kaszmirowy golf – najczęściej w kolorze białym. Do tego cienki skórzany pasek, dyskretna biżuteria i buty na płaskiej podeszwie: baleriny, mokasyny lub espadryle. Do codziennych stylizacji często dodawała wzorzystą apaszkę marki Hermes. Najczęściej nosiła ją przewiązaną na szyi lub przyczepioną do paska, czasem także wiązała ją na głowie. Takie połączenie było niezwykle funkcjonalne: nie tylko wyglądało perfekcyjnie, ale także zapewniało komfort i swobodę. Grace Kelly była niezwykle świadoma swojego stylu. Wiedziała co powinna nosić, a czego unikać, miała doskonałe poczucie estetyki. Stawiała na prostą klasyczną i ponadczasową elegancję, której była wierna do końca życia. Jej styl był idealną oprawą do wyglądu posągowej piękności. Księżna Monako wpisała się złotymi literami nie tylko w historię kina, ale także w historię mody. Jest nieśmiertelnym symbolem klasy i szyku. Do dziś inspiruje nie tylko wielkich projektantów, ale także zwykłe kobiety, które dzięki niej doceniły i pokochały stonowaną elegancję i prostotę ubioru. O Gentleman’s Choice: Jesteśmy bardzo młodym portalem, który publikuje treści o wysokiej wartości merytorycznej z wieloma autorskimi zdjęciami. Zależy nam na dalszym rozwoju i profesjonalizacji, które jednak zależą od liczby odbiorców, do której docieramy. Jeśli podobał Ci się ten artykuł, daj nam lajka i/lub udostępnij go na FB lub w innych mediach społecznościowych! Nic nie tracisz, a nasza wiedza może przydać się komuś z Twoich znajomych! Inne wpisy z tej kategorii Aston Martin DB5 – samochód Jamesa Bonda Jest wiele samochodów, które zapierają dech w piersiach, jednak Aston Martin DB5 stanowi wśród nich absolutną czołówkę. Uznawany przez wielu za najsławniejszy samochód świata, od pięciu dekad jest absolutną ikoną brytyjskiej motoryzacji. Ponadczasowość DB5 jest tak niezwykła, że James Bond wcale nie odstawia go na boczne tory również w nowych filmach. Pojawienie się samochodu w „Skyfall” sprawiło, że ponownie stał się on przedmiotem debaty o pięknie brytyjskiej motoryzacji. Nadwozie Aston Martin DB5 to samochód, którego nadwozie zostało zaprojektowane przez legendarną włoską firmę Carrozzeria Touring Superleggera. Odpowiada ona również za nadwozia wielu innych wielkich marek, takich jak Ferrari, Maserati czy Lamborghini. Seria DB wzięła swoją nazwę od inicjałów ówczesnego dyrektora zarządzającego – Sir Davida Browna. W latach sześćdziesiątych, nowy Aston Martin DB5 kosztował w salonie 4175 GBP. Dzisiaj, nawet pomijając inflację, jego cena „nieznacznie” wzrosła i zaczyna się od około GBP. Wszystko to dzięki „lokowaniu produktu” (które w latach sześćdziesiątych pewnie nie było tak nazywane) w filmach o sławnym agencie 007. Podobno firma Aston Martin, borykająca się wówczas z problemami finansowymi początkowo nie była zainteresowana współpracą z producentami filmów o agencie 007, ale ostatecznie to właśnie dzięki tej kolaboracji sytuacja ekonomiczna brytyjskiej legendy motoryzacji zmieniła się. Aston Martin DB5 od razu stał się wielkim hitem, a produkcją samochodu interesowała się nawet rodzina królewska. Co pod maską? Aston Martin DB5 napędzany jest czterolitrowym silnikiem, który z mocą 282 koni rozpędza ten półtoratonowy samochód do 100 km/h w 8s, aby w końcu osiągnąć maksymalną prędkość 230 km/h. Wnętrze Wnętrze Astona Martina DB5 to ucieleśnienie brytyjskości. Jest dostojne i luksusowe, ale pozbawione wylewności i przepychu. Charakteryzuje je piękna skóra, drewno i chromowane obręcze zegarów na kokpicie. Samochód jest czteroosobowy. Jego wyposażenie uwzględniało elektryczne szyby, regulowane ustawienie siedzeń, a w niektórych wersjach nawet klimatyzację. DB w służbie Jej Królewskiej Mości Pierwotnie w wersji książkowej powieści Iana Fleminga, James Bond jeździł Astonem Martinem DB Mark III. Jednak kiedy w 1964 roku powstawał trzeci z kolei film o Bondzie – „Goldfinger”, w którym marka miała zadebiutować, jego twórcy podjęli decyzję o posadzeniu agenta za kółkiem najnowszego modelu marki. DB5 podbił wtedy serca tak wielu widzów, że stał się on symbolem agenta 007 porównywalnym z Walterem PPK i wstrząśniętym Martini. Aston Martin DB5 pojawił się także w kolejnym odcinku przygód agenta 007 „Thunderball”, gdzie objawił się widzom w wersji doposażonej w sporą ilość broni. Miał obrotowe tablice rejestracyjne zmieniające się na życzenie kierowcy, kuloodporny ekran z tyłu auta, katapultę w siedzeniu pasażera, karabiny maszynowe, rozpylacz oleju u Tak naprawdę analiza i interpretacja utworu lirycznego. Bo wiersz- to określanie dość potoczne w kontekście matury. Jak się za to zabrać? Co trzeba wiedzieć, jakie aspekty wymienić? Jak to zrobić bez nadinterpretacji? Sprawdź poniżej i przejdźmy kolejne etapy prawidłowej analizy i interpretacji krok po kroku. Moje stories o rodzajach literackich zapewne obejrzałeś/aś, wiec wiesz do którego rodzaju literackiego należy tzw. WIERSZ (jeżeli nie, możesz to szybciutko nadrobić, klikając tu). Liryka – bo to właśnie ten rodzaj literacki – ma wiele cech charakterystycznych, które sprawiają większości maturzystów niemały kłopot. Kiedyś wspominałam już, ze moim zdaniem nie warto zabierać się na maturze pisemnej za interpretacje wiersza. Mimo to, taka umiejętność jest wymagana w szkole, a także może stać się koniecznością na maturze ustnej (jeżeli jeszcze nie wiesz, dlaczego może stać się to koniecznością, przeczytaj artykuł o maturze ustnej tu lub zapoznaj się ze stories tu). Analiza i interpretacja wiersza dzieli się na poszczególne elementy, których zgłębienie, zapewnia holistyczne (całościowe) poddanie utworu analizie i interpretacji. Poniżej omówię każdy element oraz to, jak powinniśmy się za niego „zabrać”. EPOKA LITERACKA Jeżeli jesteś tu już ze mną chwile, to wiesz – to jeden z ważniejszych aspektów omawiania jakichkolwiek kwestii w języku polskim. Dzięki epoce literackiej nabywamy wiedzę, dlaczego tak naprawdę ta tematyka była ważna dla autora. Dlaczego stosował takie metafory, czemu w kółko robi jakieś odwołania do bogów greckich, skoro był katolikiem. Daje nam to tło. To zupełnie tak, gdybyśmy podeszli do obcego człowieka w centrum handlowym i powiedzieli mu „czy może pan zinterpretować tego SMS-a? Zupełnie nie wiem o co chodziło mojej przyjaciółce”. A człowiek nie zna ani kontekstu sytuacji, ani przyjaciółki, a musi się wypowiedzieć. Dokładnie tak wygląda interpretacja wiersza, jeżeli nie wiemy nic o autorze, ani o sytuacji, w której żył i tworzył. prócz epoki, skupiamy się na prądzie myślowym z Sinusoidy Krzyżanowskiego: jest to prąd romantyczny czy racjonalny? GATUNEK LITERACKI Wiemy już, że rodzaj to liryka. Ale co z gatunkiem? Są takie utwory, gdzie gatunek podany jest w tytule np. „Pieśń IX”. Ale najczęściej nie mamy tyle szczęścia i trzeba to wywnioskować lub wyczytać w alternatywnych źródłach. Jeżeli masz problem z gatunkami i chciałbyś/chciałabyś o tym przeczytać lub posłuchać, daj mi znać w komentarzu lub wiadomości prywatnej. zwróć uwagę czy gatunek określa w przypadku tego utworu problematykę (tak będzie w przypadku np. satyry – ironia, prześmiewczy ton) czy gatunek ten narzuca formę i strukturę utworu (tak będzie w przypadku sonetu – musi mieć 14 wersów, tetrastychy i tercyny) A jak nie wiesz (choć najczęściej powinieneś) to najlepiej nie pisz. Lepsze to niż nazwanie fraszki trenem. PODMIOT LIRYCZNY. No nareszcie! zwróć uwagę czy podmiot ujawnia się w utworze. Np. Poprzez zaimki „moj”, „mej” itp., czy może nie ma żadnego wyrazu/wyrażenia, które wskazywałoby osobęJeżeli występuje owe „my” lub „ja”, możesz podjąć próbę utożsamienia z kimś konkretnym podmiotu. Wówczas możesz napisać, że „na podstawie znajomosci biografii oraz zaimkach osobowych, podmiot liryczny można utożsamić z autorem”. Lub „podmiot liryczny można utożsamić z ludźmi wierzącymi/ uczestnikami powstania/emigrantami, na podstawie frazy….” itp. Czy widać jakieś cechy podmiotu? Jest radosny, smutny, zrozpaczony, zły, zrezygnowany? 4. ADRESAT Z nim robimy dokładnie to samo, co z podmiotem (czy jest, gdzie jest wywołany, jakie ma cechy). LITERACKIE Po prostu je wypisz. Jeżeli nie wiesz o co chodzi z motywami i jak to wypisać, zajrzyj tu i tu . I PROBLEMATYKA Tematyka, to to co bardziej ogólne, problematyka, to to co szczegółowe. co najbardziej się rzuca w oczy podczas czytania: czego dotyczy wywód? Pogrzebu, wyglądu natury, relacji między kochankami? To właśnie będzie tematyka. Jakie są myśli, refleksje podmiotu podczas opisu? Jest płaczliwy, mówi o ignorancji, bezsensowności istnienia? Odpowiedź na te pytania będzie problematyką. 7. TYPY LIRYKI Jedna z trudniejszych kwestii, bo mniej na wyczucie, a bardziej na wiedzę czym poszczególne typy liryki są. Wszystkie typy liryki możesz zgłębić, czytając poniższą tabelę: Ze względu na sposób wypowiedzi podmiotu lirycznego Ze względu na tematykę utworu 1. Bezpośrednia / 2. Pośrednia 1. wypowiedź w pierwszej osobie. Podmiot przedstawia myśli w formie bezpośredniego wyznania. 2. podmiot liryczny nie ujawnia się wprost, pozostaje ukryty za przedstawionymi myślami i wykreowanym światem, opisem rzeczywistości. Treść przekazana jest w formie bezosobowej refleksji. Monolog liryczny może być wówczas powiązany z elementami narracji lub dialogu (synkretyzm rodzajowy) Miłosna Wypowiedź podmiotu lirycznego związana z uczuciami, erotyką, ukochaną osobą. Opisowa podmiot liryczny ukrywa się w opisie przedmiotów, przyrody lub krajobrazów. Sposób opisu i środki językowe ukazują myśli i odczucia osoby mówiącej. Refleksyjno-filozoficzna podmiot liryczny porusza problemy egzystencjalne, dotyczące kwestii etycznych lub pobudza czytelnika do refleksji. Często występują odwołania do wybranych nurtów filozoficznych. Sytuacyjna (narracyjna) podmiot liryczny opowiada o jakimś zdarzeniu lub sytuacji, jednak sam bezpośrednio (prawdopodobnie) w nich nie uczestniczy. Patriotyczna liryka silnie związana z losami narodu, przywoływane są wydarzenia i postacie historyczne oraz symbole narodowe. Podmiot może odnosić się do ważnych problemów politycznych i społecznych. Zwrotu do adresata (inwokacyjna) wyznanie podmiotu lirycznego skierowane jest bezpośrednio do “ty” lirycznego. Polityczna Podmiot liryczny nawiązuje do wydarzeń politycznych. Podmiotu zbiorowego Podmiot liryczny występuje w pierwszej osobie liczby mnogiej – “my” liryczne. Przeżycia i wyznania stają się głosem większej grupy społecznej. Funeralna Inaczej – pogrzebowa. Liryka związana bezpośrednio ze śmiercią lub pogrzebem. Opisująca te wydarzenia lud do nich nawiązująca. Roli podmiot liryczny jest osobą różną od autora, ponieważ przybiera wybraną rolę: np. postaci historycznej lub mitologicznej. Wypowiedź podmiotu, stylizowana jest na wypowiedź innej postaci. Religijna Podmiot liryczny nawiązuje do Boga. Maski podmiot liryczny kryje się za maską kogoś innego: postaci, zwierzęcia, przedmiotu, rośliny. Wówczas NIE MOŻNA UTOŻSAMIĆ PODMIOTU Z AUTOREM, ale wygłaszane treści można autorowi przypisać. Autobiograficzna W utworze wyraźnie zauważalne są wątki biograficzne autora tekstu. 8. BUDOWA UTWORU Zwróć uwagę na liczbę zwrotek/strof w wierszu Czy jest to wiersz o stychiczny czy stroficzny? Stroficzny: (z przerwami) o trzeba? Trzeba napisać podanie, a do podania dołączyć życiorys. Bez względu na długość życia życiorys powinien być krótki. Obowiązuje zwięzłość i selekcja faktów. Zamiana krajobrazów na adresy i chwiejnych wspomnień w nieruchome daty. Szymborska, “Pisanie życiorysu” Stychiczny: (bez przerw, ciągły) Gdy się miało szczęście, które się nie trafia czyjeś ciało i ziemię całą, a zostanie tylko fotografia, to – to jest bardzo mało… Pawlikowska-Jasnorzewska, “Fotografia” Jakie rymy występują w utworze: Męskie (chłop), czyli takie, które mają jedną sylabę w rymujących się wyrazach Jak Tak Żeńskie (baba), czyli takie, gdzie wyraz rymujący się ma co najmniej dwie sylaby Ży-ra-fa Sza-fa Parzyste. Występują, gdy rymujące się wyrazy idą parami Żyrafa Szafa Jak Tak Okalające. Występują, gdy jeden smutny wyraz pozostaje bez rymu, a dwa dookoła niego się rymują Żyrafa Jak Szafa Krzyżowe. Występują, gdy rymujące się wyrazy układają się na przemian Żyrafa Jak Szafa Tak Dokładne / b) niedokładne. Występują, gdy rymujące się wyrazy posiadają a) końcówki wyglądające (pisownia) i brzmiące tak samo; b) wyglądające (pod kątem pisowni) inaczej, lecz brzmiące tak samo lub bardzo podobnie a) Żyrafa Szafa b) Szafa Warszawa Regularne / b) nieregularne. Występują, gdy rymy układają się według danego schematu, który jesteśmy wstanie wykazać. Dla przykładu – a) co drugi rym jest okalający, zaś pozostałe to rymy parzyste; b) rymy raz są raz ich nie ma. Tu się zrymowało, a tam nie, czyli nie może wskazać konkretnego schematu w układzie rymów. a) Żyrafa Szafa Kot płot b) Żyrafa Szafa Parapet Kubek Warszawa 9. ŚRODKI STYLISTYCZNE I ICH FUNKCJE Kiedy artykuł o środkach stylistycznych będzie gotowy, znajdzie się tu link (: Jest to temat obszerny i dość trudny, dlatego poświęcę mu uwagę w osobnym poście. 10. INTERPRETACJA TYTUŁU Tytuł interpretujemy w sytuacji, gdy jest to konieczne. Zdarza się tak, że w tytule utworu znajduje się cyfra/liczba lub informacja o jego gatunku, np. “Pieśń X”. Wówczas nasza interpretacja nie jest istotnym elementem analizy utworu, gdyż tytuł ten, prawdopodobnie nie ma bezpośredniego wpływu, na rozumienie treści wiersza. Jednak niekiedy, zdarza się nam interpretować utwory, gdzie tytuł wydaje się nie mieć nic wspólnego z treścią utworu. Wówczas trzeba się tej kwestii przyjrzeć i zastanowić się nad tzw. “drugim dnem” owej metafory. Taka sytuacja ma miejsce w utworze “Do krytyków” Juliana Tuwima, gdzie podmiot liryczny opisuje majową przejażdżkę tramwajem. Rozwodzi się nad pięknem pory roku, opowiada o swoim wybornym nastroju oraz o mało istotnych kwestiach, w kontekście kontaktów z krytykami literackimi. Taką sytuację można więc zinterpretować jako pobłażliwe traktowanie krytyków literackich przez podmiot liryczny. Martwienie się nimi, wydaje się podmiotowi bardziej błahe, niż przejażdżka tramwajem. 11. KONCEPT Ta część sprawia maturzystom niebywałą zagwostkę. Nawet jak już wiedzą, że powinno się konceptu szukać, to spory kłopot sprawia znalezienie go w poprawny sposób. Koncept jest to założenie, na którym zbudowany został utwór. Czasem jakiś Jaś, bardzo kocha jakąś Karolinkę. Wówczas może napisać jej wiersz, o tym jak bardzo ją kocha. I sobie Jaś pisze jaka Karolinka piękna, dobra i miła, i śliczna. No to sobie pisze, tu nie ma konceptu. Wiersz to może i jest (no w końcu jest metafora razy dwa oraz epitet, to nie będziemy się wykłócać), ale o konceptyzm posprzeczać się możemy. A czasem Jan myśli o Karolinie swej, jako o greckiej bogini. I patrząc na obraz “Narodziny Wenus”, opisuje narodziny zachwytu urodą ukochanej. Opisuje, że jest piękna niczym grecka bogini, bo włosy ma blond i kształtne biodra. Zupełnie jak Wenus patrzy zalotnie i kruchością serca przypomina wenusowe perły. Brawo, Janie! To jest właśnie koncept. Jan w swoim monologu lirycznym wyszedł z jakiegoś ZAŁOŻENIA : przyrównam Karolinę do Wenus. I to porównanie, opis dwóch kobiet na zasadzie zestawienia jest KONCEPTEM. Bo przecież mógł napisać, że po prostu miła i śliczna. Koncept odnajdziecie również w poniższym utworze. Zastanówcie się chwilę, co to tu jest założeniem, na którym został zbudowany wiersz? Jan Andrzej Morsztyn Do trupa zabity i jam też zabity, Ty — strzałą śmierci, ja — strzałą miłości, Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości, Ty jawne świece, ja mam płomień skryty, Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności, Ty masz związane ręce, ja wolności Zbywszy mam rozum łańcuchem powity. Ty jednak milczysz, a mój język kwili, Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze, Tyś jak lód, a jam w piekielnej śreżodze. Ty się rozsypiesz prochem w małej chwili, Ja się nie mogę, stawszy się żywiołem Wiecznym mych ogniów, rozsypać popiołem. Tu konceptem jest zestawienie ze sobą dwóch stanów: nieszczęśliwej miłości oraz śmierci. Konkretnie, podmiot liryczny przyrównuje swoje uczucia do… uczuć osoby, która nie żyje. ******** Moi drodzy. Muszę Was zmartwić. Po przeczytaniu tego artykułu nie oświeci Was boska strzała poetyckiej empatii. Niestety, to trzeba przerobić. Przerobić kilka utworów według tego schematu. Zastanowić się. Dlatego mam taką propozycję. Chętnie wyślę Ci pomocną dłoń, drogą mailową. Napisz to mnie na adres: @ , a ja prześlę Ci schemat do wydrukowania wraz z przykładami utworów, na których warto poćwiczyć oraz moje podpowiedzi. To jak? Poćwiczymy? Trzymaj się ciepło, do przeczytania! Zapraszam Cię na mojego Instagrama, gdzie niemal codziennie dzielę się z obserwującymi masą maturalnej wiedzy z języka polskiego! A jeżeli potrzebujesz pomocy w maturalnych powtórkach, nie wiesz jak je zaplanować i od czego zacząć, zapraszam do zapoznania się z przygotowanym przeze mnie materiałami powtórkowymi

przeczytaj każdy zwrot i napisz obok polskie znaczenie